فروزندگیلغتنامه دهخدافروزندگی . [ ف ُ زَ دَ /دِ ] (حامص ) روشنی و ضیاء و تابندگی و تابانی . (ناظم الاطباء). درخشندگی . فروزش . رجوع به فروزنده شود.
فروزندهلغتنامه دهخدافروزنده . [ ف ُ زَ دَ / دِ ] (نف ) روشن کننده . (آنندراج ). افروزنده . (ناظم الاطباء).شعله ور سازنده : فروغ آتش اگرچه فروزنده خواهد که پست شود به ارتفاع گراید. (کلیله و دمنه ).- فروزنده ٔ خاور</spa
فرازندهلغتنامه دهخدافرازنده . [ ف َ زَ دَ / دِ ] (نف ) بلندکننده . (آنندراج ). بالاکننده و افرازنده . (ناظم الاطباء) : خداوند خورشید و گردنده ماه فرازنده ٔ تاج وتخت و کلاه . فردوسی .فروزنده ٔ اختر کاو