فرندلغتنامه دهخدافرند. [ ف َ رَ ] (اِ) این لغت را هنینگ با فِرِنْد که معرب پرند است از یک ریشه میداند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). جوهر تیغ و شمشیر. (برهان ). پرند. گوهر. گهر. جوهر شمشیر. (یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به فِرِنْد شود.
فرندلغتنامه دهخدافرند. [ ف ِ رِ ] (ع اِ) جوهر شمشیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شمشیر جوهردار. (منتهی الارب ). شمشیر. (اقرب الموارد). || زنگار شمشیر. (منتهی الارب ). وشی السیف . (از اقرب الموارد). || گل سرخ . (منتهی الارب ). الحوجم . (اقرب الموارد). || دانه ٔ انار. (منتهی الارب ). حب ا
فرندلغتنامه دهخدافرند. [ ف ِ ن ِ ] (ع اِ) دیگ افزار. ج ، فَرانِد. (منتهی الارب ). ابزار. ج ، فَرانِد. (اقرب الموارد). رجوع به فراند شود.
فرندلغتنامه دهخدافرند. [ف ِ رِ ] (معرب ، اِ) جامه است . معرب پرنگ . (منتهی الارب ). نوعی جامه ، معرب پرند فارسی . (اقرب الموارد).
فرنودلغتنامه دهخدافرنود. [ ف َ ] (اِ) برهان و دلیل . (برهان ). برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به فرهنگ دساتیر ص 257 شود.- فرنودسار . رجوع به فرنودسار شود.
فراندلغتنامه دهخدافراند. [ ف َ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ فِرِنْد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). دیگ افزار. (آنندراج ). رجوع به فرند شود.
فرآیندفرهنگ فارسی عمید۱. سلسله دگرگونی‌های طبیعی برای رسیدن به نتیجه‌ای معیّن: فرایند هضم غذا، فرآیند رشد.۲. مجموعه عملکردهای مختلف برای حصول نتیجه‌ای معین.
فرنداذلغتنامه دهخدافرنداذ. [ ف ِ رِ ] (اِخ ) کوهی است در ناحیه ٔ دهناء و در مقابلش یک کوه دیگر است که آن دو را فرنداذان گویند. (از معجم البلدان ) (از منتهی الارب ).
فرندسلغتنامه دهخدافرندس . [ ف ِ رُ دِ ] (اِ) روبیان . قمرون . (یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به روبیان و جرادالبحر شود.
فراندلغتنامه دهخدافراند. [ ف َ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ فِرِنْد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). دیگ افزار. (آنندراج ). رجوع به فرند شود.
لنگویللغتنامه دهخدالنگویل . [ ل ُ گ ِ ] (اِخ ) آن ژنویو دوشس دو. خواهر کنده ٔ بزرگ ، مولد شاتو دوونسن . رقیب مازارن . وی در شهر جنگی فرند نقش مهمی داشت (1619-1679 م .).
برندلغتنامه دهخدابرند. [ ب َ رَ / ب ِ رَ ] (معرب ، اِ) فروغ شمشیر و جوهر آن ، معرب پرنگ . (از منتهی الارب ). جوهر و آب شمشیر، و آن لغتی است در «فرند» و گویند معرب است . (از المعرب جوالیقی ). || سیف برند؛ شمشیر که برآن نشان قدیم باشد، و تیغ جوهردار. (منتهی الا
فرنداذلغتنامه دهخدافرنداذ. [ ف ِ رِ ] (اِخ ) کوهی است در ناحیه ٔ دهناء و در مقابلش یک کوه دیگر است که آن دو را فرنداذان گویند. (از معجم البلدان ) (از منتهی الارب ).
فرندسلغتنامه دهخدافرندس . [ ف ِ رُ دِ ] (اِ) روبیان . قمرون . (یادداشت به خط مؤلف ). رجوع به روبیان و جرادالبحر شود.
شاهفرندلغتنامه دهخداشاهفرند. [ ف َ رَ ] (اِخ ) نام دخترفیروزبن کسری بود. سیوطی نویسد: چون قتیبةبن مسلم بر فیروزبن کسری یزدگرد به هنگام فتح خراسان چیره گشت دخترش شاهفرند را بگرفت و او را نزد حجاج بن یوسف فرستاد و حجاج وی را نزد ولیدبن عبدالملک برد و از او یزیدالناقص و ابراهیم زاده شد و هر دو بخلا
افرندلغتنامه دهخداافرند. [ اَ رَ ] (اِ) فر و نیکویی . (برهان ) (ناظم الاطباء) (هفت قلزم ) (آنندراج ). || زیبائی . (برهان ) (ناظم الاطباء) (هفت قلزم ) (آنندراج ). همان اروند است . (شرفنامه ٔ منیری ) : افرند تو ندارد اورند تو کسی گر چند هست شاهدی ار چند و ارجمند.<
افرندلغتنامه دهخداافرند. [ اِ رِ ](ع اِ) فِرِند. جوهر شمشیر. || نگار شمشیر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شمشیر جوهردار. (منتهی الارب ). شمشیر. (از اقرب الموارد). || گل سرخ . (منتهی الارب ). حوحم یعنی گل سرخ . (از اقرب الموارد). || قسمی جامه . (منتهی الارب ). نوعی لباس . (از اقرب الموار
