فروهر

faravah[a]r

در آیین زردشتی، ذره‌ای از ذرات نور اهورامزدا که در وجود هرکس به‌ ودیعه نهاده شده و کار او نورافشانی و نشان دادن راه راست به روان است و پس از مردن شخص، راه بالا را می‌پیماید و به ‌منبع اصلی خود می‌پیوندد و فقط روان است که از جهت کارهای نیک یا بد که مرتکب شده پاداش می‌بیند.