لغتنامه دهخدا
تهمت بستن . [ ت ُ م َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) نسبت گناه و بوسین و عیب به کسی دادن . (ناظم الاطباء). اتهام . افترا. منسوب کردن کسی را به گناهی که نکرده باشد. بهتان زدن . دروغ بر کسی بستن : عاقبت چون ز کینه شد سرمست تهمتی از دروغ بر من بست . <p