فسقةلغتنامه دهخدافسقة. [ ف َ س َ ق َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاسق . (غیاث ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ) (اقرب الموارد). فُسّاق . رجوع به فُسّاق شود.
فسقیةلغتنامه دهخدافسقیة. [ ف ِ / ف َ قی ی َ ] (ع اِ) حوض . (منتهی الارب ). ج ، فَساقی . اصلاً لاتینی است . (اقرب الموارد). جای دست و روی شستن از خانه . (منتهی الارب ).
فشکچهلغتنامه دهخدافشکچه . [ ف ِ ش َ چ َ ] (اِخ ) دهی است از بخش کوچصفهان شهرستان رشت ، دارای 300 تن سکنه . آب آن از نورود و سفیدرود و محصول عمده اش برنج ، ابریشم و صیفی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
فسقةلغتنامه دهخدافسقة. [ ف َ س َ ق َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاسق . (غیاث ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ) (اقرب الموارد). فُسّاق . رجوع به فُسّاق شود.
فاسقلغتنامه دهخدافاسق . [ س ِ ] (ع ص ) زناکار. (منتهی الارب ). تبه کار. فاجر. (یادداشت بخط مؤلف ). || ناراست کردار. (منتهی الارب ) : چون نیم زاهد و نیم فاسق از چه قومم ، بدانمی ای کاش . عطار.گر تو زآن فاسق ستانی داد من بر تو و
مفسقهلغتنامه دهخدامفسقه . [ م َس َ ق َ ] (ع اِ) اسم مکان از فسق . بیت اللطف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). محل فسق و فساد. (کلیات شمس چ فروزانفر ج 7 فرهنگ نوادر لغات ). مفسقة : قوت و غذای باب تو و عم و خال توز آخال و از تکسک خرا
