فوفللغتنامه دهخدافوفل . [ فو ف ِ / ف َ ] (اِ) درختی است از تیره ٔ نخل ها که در مناطق گرم آسیا، هندوستان و جزایر سند و جاوه میروید. درختی است نسبةً بلند و برگهایش شانه ای هستند که در انتهای تنه ٔ برافراشته ٔ آن مانند تاجی قرار دارند. این درخت مانند خرمادوپایه
فوفلفرهنگ فارسی معین(فِ یا فَ) (اِ.) درختی است از تیرة نخل ها که در مناطق گرم آسیا (هندوستان و جزایر سند و جاوه ) می روید. درختی است نسبتاً بلند و برگ هایش شانه ای هستند که در انتهای تنة برافراشته این درخت مانند تاجی قرار دارند. چوب این درخت را در نجاری های ظریف به کار می برند و از پوست آن الیاف قابل نساجی به دست می آو
فوفلیلغتنامه دهخدافوفلی . [ فو ف ِ ] (ص نسبی ) منسوب به فوفل . بشکل فوفل . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) قسمی مروارید شبیه فوفل . (یادداشت مؤلف از الجماهر بیرونی ص 125).
فوفلیلغتنامه دهخدافوفلی . [ فو ف ِ ] (ص نسبی ) منسوب به فوفل . بشکل فوفل . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) قسمی مروارید شبیه فوفل . (یادداشت مؤلف از الجماهر بیرونی ص 125).
فوفلیلغتنامه دهخدافوفلی . [ فو ف ِ ] (ص نسبی ) منسوب به فوفل . بشکل فوفل . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) قسمی مروارید شبیه فوفل . (یادداشت مؤلف از الجماهر بیرونی ص 125).