فکندنلغتنامه دهخدافکندن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص ) افکندن . (فرهنگ فارسی معین ). انداختن . پرتاب کردن : گر کس بودی که زی توام بفکندی خویشتن اندر نهادمی به فلاخن . رودکی . سخن بفکند منبر و دار
دام فکندنلغتنامه دهخدادام فکندن . [ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام افکندن . دام نهادن . دام گستردن . پهن کردن دام . تله نهادن . تعبیه کردن دام . فرونهادن دام . دام چیدن .- دام درافکندن ؛ دام نهادن : دام درافکند مشعبدوارپس بپوشد به خار و خس
دانه فکندنلغتنامه دهخدادانه فکندن . [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دانه افکندن . دانه ریختن : دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحربلبل بستان عشق مرغ سرای منست . علی خراسانی (از آنندراج ).|| چینه نهادن .<b
درهم فکندنلغتنامه دهخدادرهم فکندن . [ دَ هََ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به هم پیوستن : ببین تا یک انگشت از چند بندبه اقلیدس صنع درهم فکند.سعدی .
دفع فکندنلغتنامه دهخدادفع فکندن . [ دَف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بتأخیر انداختن . تأخیرکردن : پس از این یزید بیعت بستد بهمه اطراف و این چند تن دفع فکندند و بیعت نکردند. (مجمل التواریخ ).
دندان فکندنلغتنامه دهخدادندان فکندن . [ دَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دندان ریختن : چو تیغ او شکند شیر شرزه را چنگال چو تیر او فکند پیل مست را دندان . امیرمعزی (از آنندراج ). || فروریختن دندان (از ترس
فکندنیلغتنامه دهخدافکندنی . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) افکندنی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فکندن و افکندنی شود.
دام فکندنلغتنامه دهخدادام فکندن . [ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام افکندن . دام نهادن . دام گستردن . پهن کردن دام . تله نهادن . تعبیه کردن دام . فرونهادن دام . دام چیدن .- دام درافکندن ؛ دام نهادن : دام درافکند مشعبدوارپس بپوشد به خار و خس
دانه فکندنلغتنامه دهخدادانه فکندن . [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دانه افکندن . دانه ریختن : دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحربلبل بستان عشق مرغ سرای منست . علی خراسانی (از آنندراج ).|| چینه نهادن .<b
درهم فکندنلغتنامه دهخدادرهم فکندن . [ دَ هََ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به هم پیوستن : ببین تا یک انگشت از چند بندبه اقلیدس صنع درهم فکند.سعدی .
دفع فکندنلغتنامه دهخدادفع فکندن . [ دَف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بتأخیر انداختن . تأخیرکردن : پس از این یزید بیعت بستد بهمه اطراف و این چند تن دفع فکندند و بیعت نکردند. (مجمل التواریخ ).
جدا افکندنلغتنامه دهخداجدا افکندن . [ ج ُ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دور کردن . جدایی انداختن . جدا فکندن . و رجوع به جدا فکندن شود.
بیرون افکندنلغتنامه دهخدابیرون افکندن . [ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خارج ساختن . رجوع به بیرون فکندن شود.
ز پای افکندنلغتنامه دهخداز پای افکندن . [ زِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کشتن . بزمین افکندن . از پای درآوردن : بر ایشان ببخشید زورآزمای وز آن پس نیفکند کس را ز پای . فردوسی .رجوع به ز پای فکندن و از پای افکندن و از پای فکندن شود.
خون افشاندنلغتنامه دهخداخون افشاندن . [ اَ دَ ] (مص مرکب ) خون برون فکندن . خون ریختن . خون پاشیدن .
فکندگیلغتنامه دهخدافکندگی . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ] (حامص ) افتادگی . (یادداشت مؤلف ). افکنده بودن . رجوع به فکندن و فگندن شود.
فکندنیلغتنامه دهخدافکندنی . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) افکندنی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فکندن و افکندنی شود.
دام فکندنلغتنامه دهخدادام فکندن . [ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دام افکندن . دام نهادن . دام گستردن . پهن کردن دام . تله نهادن . تعبیه کردن دام . فرونهادن دام . دام چیدن .- دام درافکندن ؛ دام نهادن : دام درافکند مشعبدوارپس بپوشد به خار و خس
دانه فکندنلغتنامه دهخدادانه فکندن . [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دانه افکندن . دانه ریختن : دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحربلبل بستان عشق مرغ سرای منست . علی خراسانی (از آنندراج ).|| چینه نهادن .<b
داوری افکندنلغتنامه دهخداداوری افکندن . [ وَ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) داوری انداختن . داوری بپا کردن . رجوع به داوری شود. || داوری بردن : بپیچی تو زان گرچه نیک اختری چو با کردگار افکند داوری . فردوسی .- داوری بفردا افکندن </
درافکندنلغتنامه دهخدادرافکندن .[ دَ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افکندن . فکندن . انداختن .برزمین زدن . ساقط نمودن . نگونسار کردن : به یک حمله از جای برکندشان پراکند و از هم درافکندشان . فردوسی .ور زآنک درافکنی به چاهش یا تیغ کشی کنی تبا
درفکندنلغتنامه دهخدادرفکندن . [ دَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب )درفگندن . درافکندن . افکندن . درانداختن : تا ابر کند می را با باران ممزوج تا باد به می درفکند مشک به خروار. منوچهری .از تاب جود او چو دل