فیروزه فاملغتنامه دهخدافیروزه فام . [ زَ / زِ ] (ص مرکب ) پیروزه فام . (فرهنگ فارسی معین ). به رنگ فیروزه . فیروزه رنگ : سحرگه که طاوس مشرق خرام برون زد سر از طاق فیروزه فام ... نظامی .سلام علی آل یاسین
فروجةلغتنامه دهخدافروجة. [ ف َرْ رو ج َ ] (ع اِ) جوزه ٔ مرغ ، یعنی بچه ٔ ماکیان . (غیاث ). واحد فروج و فراریج . (اقرب الموارد). رجوع به فروج و فراریج شود.
فروزهلغتنامه دهخدافروزه . [ ف ُ زِ ] (اِ) به معنی صفت که مقابل ذات است . چون فروز به معنی روشنی است و بروشنی چیزها شناخته شود، همچنین فروزه یعنی صفت معرف و شناسای حقیقت چیزها خواهد بود. (از انجمن آرا) (آنندراج )(از فرهنگ دساتیر). برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است .
فروزةلغتنامه دهخدافروزة. [ ف َرْ وَ زَ ] (ع مص ) مردن و هلاک گردیدن . (منتهی الارب ). موت . (از اقرب الموارد).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد که دارای یکهزارتن سکنه است . آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله ،بنشن و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فیروزه فامیلغتنامه دهخدافیروزه فامی . [ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) پیروزه فامی . (فرهنگ فارسی معین ). به رنگ فیروزه بودن . پیروزه گونی .
فامفرهنگ فارسی عمیدرنگ؛ گون؛ مانند (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ازرق‌فام، زردفام، زنگارفام، سبزفام، سرخ‌فام، سیه‌فام، فیروزه‌فام، ◻︎ برافروخت رخسارۀ لعل‌فام / یکی بانگ زد هر دو را پور سام (فردوسی۴: ۲۹۵۶).
فیروزه رنگلغتنامه دهخدافیروزه رنگ . [ زَ / زِ رَ] (ص مرکب ) پیروزه رنگ . (فرهنگ فارسی معین ). به رنگ فیروزه . فیروزه فام . آبی یا سبز یا کبود : همه جامه ها کرد فیروزه رنگ دو چشمان پر از خون و رخ باده رنگ . فردوس
فاملغتنامه دهخدافام . (اِ) قرض . دین . (برهان ). وام : به فعل نیک و به گفتار خوب ، پشت عدوچو عاقلان جهان زیر فام باید کرد. ناصرخسرو.رجوع به وام شود. || لون و رنگ . (برهان ). و در این معنی به تنهایی مستعمل نیست و جزء دوم کلمات دیگر
گنبد سرخلغتنامه دهخداگنبد سرخ . [ گُم ْ ب َ دِ س ُ ] (اِخ ) این گنبد از میان پنج بقعه ٔ مراغه قدیم تر است ، بنایی است مربع و گنبدی مقرنس دارد که هنوز باقی است . این بقعه مرکب است از اطاقی که بر سکوی بلند قرار دارد و در میان سکو دخمه ای ساخته اند، این دخمه به هیچ وجه با اطاق بالا راهی ندارد و در آ
مشرقلغتنامه دهخدامشرق . [ م َرِ ] (ع اِ) جای برآمدن آفتاب . نقیض مغرب . (آنندراج ). برآمدنگاه آفتاب ، نقیض مغرب . جای برآمدن خورشید. ج ، مشارق . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). جای برآمدن ستاره . (ترجمان القرآن ). خراسان . (مفاتیح ). برآمدنگاه آفتاب ، ضد مغرب . ج ، مشارق . باختر و آن طرف از چه
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد که دارای یکهزارتن سکنه است . آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله ،بنشن و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیروان شهرستان قوچان که در کنار مرز ایران و شوروی و در باختر قراول تپه و در هشتادهزارگزی شمال شیروان واقع است . در حدود 4500 تن سکنه دارد. محصول عمده اش غله و میوه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش نوخندان شهرستان دره گز که دارای 422 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سنجابی شهرستان کرمانشاهان که دارای 80 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله ، حبوب دیم و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
فیروزهلغتنامه دهخدافیروزه . [ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش ثلاث شهرستان کرمانشاه که دارای 75 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله ، توتون ، حبوب و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
تاج فیروزهلغتنامه دهخداتاج فیروزه . [ ج ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک . (آنندراج ). آسمان . (مجموعه مترادفات ). کنایه از آسمان است .(برهان ). || (اِخ ) تاج کیخسرو شاه . (شرفنامه ٔ منیری ). تاج کیخسرو را نیز گفته اند. (برهان ).
خاک فیروزهلغتنامه دهخداخاک فیروزه . [ ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریزه ٔ فیروزه . خرده ٔ فیروزه . آنچه فیروزه از کان درست و بزرگ برآید نگینه ٔ انگشتری و غیره سازند و آنچه ریزه ٔ باریک برآید آن را خاک فیروزه گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
خاکه فیروزهلغتنامه دهخداخاکه فیروزه . [ ک َ / ک ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از کان جواهر چیزی که درشت و بزرگ برآید از آن نگین انگشتر و غیره سازند و آنچه ریزه و خرد است آن را خاکه گویند. (آنندراج ) :
حصن فیروزهلغتنامه دهخداحصن فیروزه . [ ح ِ ن ِ زَ ] (اِخ ) نام حصاری و نام شهری است . || کنایه از آسمان است . (شرفنامه ٔ منیری ).
گنده فیروزهلغتنامه دهخداگنده فیروزه . [ گ َ دَ / دِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) نام صمغی است که آن را به عربی لبان خوانند و به فارسی کندر گویند. (آنندراج ). رجوع به لبان و کندر شود.
