لغتنامه دهخدا
فیلپا. (اِ مرکب ) پیلپا. (فرهنگ فارسی معین ). پای فیل . پای پیل . || (ص مرکب ) آنکه پایش چون پای پیل بوده . پیلپای . رجوع به پیلپای شود. || (اِ مرکب ) نوعی سلاح که بشکل پای پیل میساختند و بومیان افریقا چون گرز به کار میبرند. (فرهنگ فارسی معین : پیلپا). || نوعی قدح که بزرگتر ا