کابتلغتنامه دهخداکابت . [ ب ِ ](ع ص ) نعت فاعلی از کبت . هلاک سازنده . به روی دراندازنده . بر زمین افکننده . بر روی افکننده : اباحسن لاتبعدّن و کلنالهلکک مفجوع له الحزن کابت .فلم یتفقدنی من العلم واحدهراق اناءالعلم بعدک کابت .ابواحمد یحیی بن علی منج
قابضلغتنامه دهخداقابض . [ ب ِ ] (ع ص ) میراننده . || گیرنده . (ناظم الاطباء). به پنجه گیرنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در مشت گیرنده . (ناظم الاطباء). || درآورنده . بیرون کشنده . قابض روح : قابل انوار عدل ، قابض ارواح مال فتنه ٔ آخر زمان ، از کف او مصطلم
قابضفرهنگ فارسی عمید۱. (پزشکی) دارویی که باعث ایجاد خشکی در روده‌ها و رفع اسهال می‌شود.۲. [قدیمی] گیرنده.۳. [قدیمی] درمشت‌گیرنده.۴. [قدیمی] تنگ‌کننده.۵. [قدیمی] درهم‌کشنده.
قابضلغتنامه دهخداقابض . [ ب ِ ] (ع ص ) میراننده . || گیرنده . (ناظم الاطباء). به پنجه گیرنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در مشت گیرنده . (ناظم الاطباء). || درآورنده . بیرون کشنده . قابض روح : قابل انوار عدل ، قابض ارواح مال فتنه ٔ آخر زمان ، از کف او مصطلم
مقابضلغتنامه دهخدامقابض . [ م َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ مقبض . (اقرب الموارد) (محیط المحیط) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : رزم کوشان از مقابض سیف دست کشیده بدل شمشیر دست به گردن خوبان کمان ابرو حمایل ساختند. (دره ٔ نادره چ شهیدی ص 147). اﷲیارخا
قابضفرهنگ فارسی عمید۱. (پزشکی) دارویی که باعث ایجاد خشکی در روده‌ها و رفع اسهال می‌شود.۲. [قدیمی] گیرنده.۳. [قدیمی] درمشت‌گیرنده.۴. [قدیمی] تنگ‌کننده.۵. [قدیمی] درهم‌کشنده.
