قایملغتنامه دهخداقایم . [ ی ِ ] (ع ص ،اِ) قائم . ایستاده . برپا. || دلاک حمام : دست بر پشت شیخ میمالید و شوخ بر بازوی شیخ جمع میکردچنانکه رسم قایمان باشد. (اسرار التوحید). رجوع به قائم شود. || در تداول ، پنهان . رجوع به قایم کردن شود. || در تداول ، سخت . محکم : یک کشیده ٔ قایم زدن . || در تدا
بادامک کلون بارگُنجcontainer door locking bar cam, container camواژههای مصوب فرهنگستانبادامکهایی در دو سر کلون بارگُنج که با چرخش آنها درِ بارگُنج قفل میشود
میلبادامک دودexhaust camshaft, exhaust cam, exhaust valve camواژههای مصوب فرهنگستاندر موتورهای دومیلبادامکبالا (DOHC)، میلبادامکی که سوپاپهای دود را باز و بسته میکند
قایم/ غایب باشک ،قایم موشکگویش تهرانیبازی کودکان که کسی چشم میگذارد و بقیه مخفی میشوند هر کدام را که پیدا کرد میگوید سُک سُک
قایمازلغتنامه دهخداقایماز. (اِخ ) ابومنصور. رجوع به ابومنصور قایماز در الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 25 و ابن خلکان 1:426 شود.
قایمازلغتنامه دهخداقایماز. (اِخ ) قطب الدین از سران امراء دولت المستنجد باﷲ خلیفه است که قدرت و نفوذی عظیم یافت . ابن البلدی وزیر خلیفه از نفوذ او در دستگاه های دولتی بیمناک شده و نزد خلیفه دستگیری وی را به صلاح مقرون دانست . ابن صفیه طبیب مخصوص این داستان را به قایماز اطلاع داد و به دستیاری هم
قایمیلغتنامه دهخداقایمی . [ ی ِ ] (اِخ ) (قائمی ) صندل بن عبداﷲ مکنی به ابوالحسین و ملقب به مخلص مردی جلیل القدر است . وی از ابوالحسن احمدبن محمد یفور بزاز روایت کند و ابوالمعمر انصاری از وی روایت دارد. (الانساب سمعانی ).
قایم کردنلغتنامه دهخداقایم کردن . [ ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پنهان کردن : قایم نکنی ،پنهان نکنی . (آنندراج ). قایم شده در اطاق یعنی در کمره پنهان گشت . (آنندراج ). || محکم کردن .
قایم پنجم آسمانلغتنامه دهخداقایم پنجم آسمان . [ ی ِ م ِ پ َ ج ُ س ِ ] (اِخ ) کنایه از کوکب مریخ است که والی سپهر پنجم باشد. (برهان ).
قایم راندنلغتنامه دهخداقایم راندن . [ ی ِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از زبونی و تسلیم شدن . (حاشیه ٔ وحید بر خسرو و شیرین ).- به قایم راندن ؛ کنایه از زبون شدن : به حیرت مانده مجنون در خیالش به قایم رانده لیلی با جمالش .ن
رقایملغتنامه دهخدارقایم . [ رَ ی ِ ](ع اِ) یا رقائم . ج ِ رقیمة. (آنندراج ). ج ِ رقیمة، نبشته ها. نامه ها. (فرهنگ فارسی معین ). || ج ِ رقیم . (ناظم الاطباء). رجوع به رقیم و رقیمة شود.