قذاللغتنامه دهخداقذال . [ ق َ ] (ع اِ) پس سر. بناگوش . هو مابین نقرةالقفاء الی الاذن . (اقرب الموارد). ج ، اَقذِلَة. || بستنگاه افسار اسب در پس پیشانی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، قُذُل و اَقذِلَة.
کوداللغتنامه دهخداکودال . (اِ) مغاک و خندق و گودال . (از اشتینگاس ) (ناظم الاطباء). رجوع به گودال شود. || چاه . || کج بیل . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ).
کژدللغتنامه دهخداکژدل . [ ک َ دِ ] (ص مرکب ) کژخاطر. کنایه از کسی که مزاج او براستقامت نباشد و در موزون و ناموزون فرق نکند. (آنندراج ). بداندیش . بدنهاد. (ناظم الاطباء) : چون صبا مجموعه ٔ گل را به آب ژاله شست کژ دلم خوان گر نظر بر صفحه ٔ دفتر کنم . <p class
کضللغتنامه دهخداکضل . [ ک َ ] (ع مص ) دور انداختن و دفع کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
قذللغتنامه دهخداقذل . [ ق َ ] (ع مص ) در پس سر زدن . || برگردیدن . || جور کردن . || در پی رفتن . || عیب کردن . || کوشش نمودن در کار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قذالانلغتنامه دهخداقذالان . [ ق َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ قذال . دو بستنگاه افسار اسب در پس پیشانی آن . (ناظم الاطباء).
قذللغتنامه دهخداقذل . [ ق ُ ذُ ] (ع اِ) ج ِ قذال . پشت سر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به قذال شود.
اقذلةلغتنامه دهخدااقذلة. [ اَ ذِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ قِذال . (ناظم الاطباء)(آنندراج ) (منتهی الارب ). بمعنی پس سر و بستنگاه فسار اسب در پس پیشانی . (آنندراج ). رجوع به قذال شود.
پس گردنلغتنامه دهخداپس گردن . [ پ َ س ِ گ َدَ ] (ترکیب اضافی ) پشت گردن . پس سر. عقب سر. قفا. مؤخر عنق . قفلة. قافیه . قفن . (منتهی الارب ). قذال .
پس سرلغتنامه دهخداپس سر. [ پ َ س ِ س َ ] (اِ مرکب ) پشت سر. عقب سر. قفا. قذال . قمحدوه . ذِفری ؛ پس سر و گردن . (منتهی الارب ).- پس سر کسی بد گفتن ؛ غیبت او کردن .
پی سرلغتنامه دهخداپی سر. [ پ َ / پ ِ س َ ] (اِ مرکب ) (از: پی ، پشت + سر بمعنی رأس پشت گردن ) قفا. قذال . || پشت گردنی . لت . سیلی که بپشت گردن زنند.زدن به پشت گردن و این در لهجه ٔ آذری متداول است .
قذالانلغتنامه دهخداقذالان . [ ق َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ قذال . دو بستنگاه افسار اسب در پس پیشانی آن . (ناظم الاطباء).