لامسهلغتنامه دهخدالامسه . [م ِ س َ ] (ع ص ، اِ) (حس ...) یکی از حواس پنجگانه . قوه و حاسه ٔ مُنبئه در پوست حیوان و آن تمیز کند میان سرد و گرم و خشک و تر و سخت و نرم و زبر و لغزان . حسی در همه ٔ اعضای حیوان و انسان که نرمی و درشتی و گرمی و سردی و تری و خشکی وگرانی و سبکی و امثال آن را بدان ادرا
لامسهفرهنگ فارسی عمیداز حواس پنجگانۀ انسان که بهوسیلۀ آن گرمی، سردی، زبری، و نرمی اشیا درک میشود و آلت آن پوست بدن است؛ بساوایی.
لامسهفرهنگ فارسی معین(مِ س ) [ ع . لامسة ] (اِ.) از حواس پنجگانة انسان که به وسیلة آن گرمی و سردی و زبری و نرمی اشیاء احساس می شود.
حس لامسهلغتنامه دهخداحس لامسه . [ ح ِس ْ س ِ م ِ س َ / س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لمس ببسائی . ببساوش . قوه ای که بدان سختی و سستی و نرمی و درشتی و سردی و گرمی تمیز کنند. وآن یکی از حواس خمسه ٔ ظاهره است . رجوع به حس شود.
حس لامسهلغتنامه دهخداحس لامسه . [ ح ِس ْ س ِ م ِ س َ / س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لمس ببسائی . ببساوش . قوه ای که بدان سختی و سستی و نرمی و درشتی و سردی و گرمی تمیز کنند. وآن یکی از حواس خمسه ٔ ظاهره است . رجوع به حس شود.
حس لامسهلغتنامه دهخداحس لامسه . [ ح ِس ْ س ِ م ِ س َ / س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لمس ببسائی . ببساوش . قوه ای که بدان سختی و سستی و نرمی و درشتی و سردی و گرمی تمیز کنند. وآن یکی از حواس خمسه ٔ ظاهره است . رجوع به حس شود.
ملامسهلغتنامه دهخداملامسه . [ م ُ م َ س َ /م ِ س ِ ] (از ع ، مص ) مأخوذ از تازی ، همدیگر را سودن با دست . (ناظم الاطباء). ملامسة. || جماع کردن . (ناظم الاطباء). و رجوع به ملامسة و ملامست شود.