لغتنامه دهخدا
ملحوم . [ م َ ] (ع ص ) کشته شده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || لحیم شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و ان کانت [ نحاس فیه لحامات ] مما یبیض فیأمرهم [ یأمر النحاسین ] ان ینقشوا علیها عتیق ملحوم .(معالم القربة فی احکام الحسبة از یادداشت ایض
