لخلخهفرهنگ فارسی معین(لَ لَ خَ یا خِ) [ ع . لخلخة ] (اِ.) ترکیبی است از عطریات مختلف (عود قماری ، لادن ، مشک ، کافور و غیره ) که از آن گویی سازند و بویند.
لخلخةلغتنامه دهخدالخلخة. [ ل َ ل َ خ َ ] (ع اِ) خوشبویی است . (منتهی الارب ).معجونی باشد خوشبوی . (مهذب الاسماء). بوی خوشی معروف . طیب معروف . (تاج العروس ). عطری است . بویهای آمیخته . معجون بوی . (زمخشری ). عطری آمیخته از چند عطر به دستوری خاص . خوشبویی چند که یکجا کنند و ببویند. گوی عنبری که
لخلخه ٔ سلیمانیلغتنامه دهخدالخلخه ٔ سلیمانی . [ ل َ ل َ خ َ / خ ِ ی ِ س ُ ل َ/ ل ِ نی ی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثفل روغن و زعفران است و آن را قرقومعما خوانند. (اختیارات بدیعی ).
لخلخه ٔ سلیمانیلغتنامه دهخدالخلخه ٔ سلیمانی . [ ل َ ل َ خ َ / خ ِ ی ِ س ُ ل َ/ ل ِ نی ی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثفل روغن و زعفران است و آن را قرقومعما خوانند. (اختیارات بدیعی ).
لخلخةلغتنامه دهخدالخلخة. [ ل َ ل َ خ َ ] (ع اِ) خوشبویی است . (منتهی الارب ).معجونی باشد خوشبوی . (مهذب الاسماء). بوی خوشی معروف . طیب معروف . (تاج العروس ). عطری است . بویهای آمیخته . معجون بوی . (زمخشری ). عطری آمیخته از چند عطر به دستوری خاص . خوشبویی چند که یکجا کنند و ببویند. گوی عنبری که
دستبویلغتنامه دهخدادستبوی . [ دَ ] (اِ مرکب ) آنچه از جنس میوه ٔ خوشبوی و لخلخه و عطر بدست دارند بوئیدن را. (شرفنامه ٔ منیری ). دستبویه . و رجوع به دستبویه شود.
درویش حاللغتنامه دهخدادرویش حال . [ دَرْ ] (ص مرکب )مقل الحال . کسی که به وضع درویشان باشد : قمری درویش حال بود ز غم خشک مغزنسرین کان دید کرد لخلخه ٔ رایگان .خاقانی .
صیدگهلغتنامه دهخداصیدگه . [ ص َ / ص ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب )صیدگاه . شکارگاه . جای صید. مکان نخجیر : هیچ شه را بجهان صیدگهی بود چنین هیچ شه کرد چنین صید به آفاق اندر. فرخی .صیدگه شاه جهان را خوش چراگاه
لخلخه ٔ سلیمانیلغتنامه دهخدالخلخه ٔ سلیمانی . [ ل َ ل َ خ َ / خ ِ ی ِ س ُ ل َ/ ل ِ نی ی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثفل روغن و زعفران است و آن را قرقومعما خوانند. (اختیارات بدیعی ).