لشکرشناسلغتنامه دهخدالشکرشناس . [ ل َ ک َ ش ِ ] (نف مرکب ) عارض یا نقیب که شمار فوج مردم میکند بتخمین و قیاس و گوید که این فوج چندین هزار سوار است . (آنندراج ) : سپاهی نه چندان که لشکرشناس به اندازه ٔ آن رساند قیاس . نظامی .که آن را شم
لشکرشناسفرهنگ فارسی عمیدآنکه افراد لشکر را بشناسد و تعداد آنها را بداند: ◻︎ سپاهی نه چندان که لشکرشناس / بهاندازۀ آن رساند قیاس (نظامی۵: ۹۶۳).
شناسلغتنامه دهخداشناس .[ ش ِ ] (اِمص ) اسم مصدر و مصدر دوم غیرمستعمل شناختن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شناختن شود. || (نف مرخم ) مخفف شناسنده . در کلمات مرکب بمعنی شناسنده آید. (فرهنگ فارسی معین ). شناسنده و دریابنده وهمیشه بطور ترکیب استعمال میشود. (ناظم الاطباء). ترکیب ها:- <span c
لشکرلغتنامه دهخدالشکر.[ ل َ ک َ ] (اِ) سپاه . سپه . جیش . جند. عسکر. (منتهی الارب ). قال ابن قتیبة والعسکر، فارسی معرب . قال ابن درید و انما هو لشکر بالفارسیة و هو مجتمع الجیش . (المعرب جوالیقی ص 230). خیل . حشم . بهمة. (منتهی الارب ). حثحوث . قشون . سریة. (د