لغتنامه دهخدا
چالشگر. [ ل ِ گ َ ] (ص مرکب ) شخصی را گویند که خرامان و از روی ناز و عجب و تکبر براه رود. (برهان ) (ناظم الاطباء). خرامنده . (انجمن آرا) (آنندراج ). || مبارز و دلاور و جنگ جوی را نیز گفته اند. (برهان ) (ناظم الاطباء). مبارز و دلاور. (انجمن آرا) (آنندراج ). مبارزی که خرامان بج