لنجه

lonje

معنی

۱. لب؛ گرداگرد دهان.
۲. چانه.
⟨ لنجه کردن: (مصدر لازم) [قدیمی] چانه زدن دربارۀ قیمت چیزی بعد از ختم معامله.

جست‌وجوی دقیق

لنجه

لغت‌نامه دهخدا

لنجه . [ ل َ ج َ /ج ِ ] (اِمص ) اسم از لنجیدن . لنج که رفتاری باشد از روی ناز و عشوه و خرامی از راه تبختر و تکبر و رعنایی . رفتار به ناز. رفتاری بود به ناز، لیکن جاهلانه . (فرهنگ اسدی ). خرامیدن زشت بود. (اوبهی ). لنجه در هجوگویند و خرامیدن د

لنجه

لغت‌نامه دهخدا

لنجه . [ ل َج َ / ج ِ ] (اِمص ) اسم از لنجیدن به معنی بیرون بردن و بیرون کشیدن چیزی از جائی به جائی . (از برهان ).

لنجه

لغت‌نامه دهخدا

لنجه . [ ل ُ ج َ / ج ِ ] (اِ) در تداول گناباد خراسان ، بر لوله ٔ قوری و ابریق و مانند آن اطلاق شود. || لب . || گردبرگرد دهان . (برهان ).

لنجه

فرهنگ فارسی عمید

رفتار از روی ناز و خرام ناز؛ خرام.

لنجه

فرهنگ فارسی عمید

۱. لب؛ گرداگرد دهان.۲. چانه.&lang; لنجه کردن: (مصدر لازم) [قدیمی] چانه زدن دربارۀ قیمت چیزی بعد از ختم معامله.

جست‌وجوی هم‌آوا

گوش لِنجَه

گویش بختیاری

جوجه تازه از تخم درآمده.

لنجه دربیاردن

گویش مازنی

در داد و ستد چانه زدن و دبه در آوردن

پلینزی

لغت‌نامه دهخدا

پلینزی . [ پ ُ ن ِ ] (اِخ ) یکی از تقسیمات بزرگ اقیانوسیه که شامل تمام جزایر پراکنده ٔ اقیانوس کبیر در مشرق استرالیاست . اغلب پلینزی را که در شمال خط استواء قرار دارد میکرونزی نامند. مهمترین گنگ بارهای پلینزی عبارت است از کارُلین و ماریان و مارشال (در میکرُنزی ) و هاوائی و ما

لنجویه

لغت‌نامه دهخدا

لنجویه . [ ل َ ی َ ] (اِخ ) جزیره ٔ بزرگی به زمین زنگ که از جمیع نواحی مراکب بدانجا روی کند و در عهد یاقوت مردم آن به جزیره ٔ دیگری به نام تنباتو نقل کرده بودند و مسلمانان بودند و بدانجا تاکی است که هر سال سه بار انگور آرد. (از معجم البلدان ). || صنف من الزنج . (البیان و التب

لنجا

لغت‌نامه دهخدا

لنجا. [ ل َ ] (؟) از مصدر لنج به معنی بیرون کشیدن . (شعوری ). (در جای دیگر دیده نشد).

جست‌وجوی مشابه

لنجه دربیاردن

گویش مازنی

در داد و ستد چانه زدن و دبه در آوردن

جست‌وجوی متن

گراز

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خنزیر، خوک ۲. خرامش، لنجه

خرامش

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ادا، قر، گراز، لنجه ۲. خرامیدن، راهرفتنباناز

قر

فرهنگ مترادف و متضاد

ادا، اطوار، افسون، خرامش، دلبری، دلربایی، غمزه، لنجه

لنج

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. غراب، کشتی ۲. اعرج، چلاق، شل، لنگ ۳. سدر ۴. خرام، خرامش، لنجه

دمسنجه

لغت‌نامه دهخدا

دمسنجه . [ دُ س َ ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) دمسنجک . عایشه ٔ لب جو. دم جنبانک . (یادداشت مؤلف ) : سیمرغ به دمسنجه پنجه نکند رنجه او کبک گه لنجه من باز گه جولان . خاقانی .و رجوع به دم

جست‌وجوی هم‌آغاز

لنجه دربیاردن

گویش مازنی

در داد و ستد چانه زدن و دبه در آوردن

جست‌وجوی هم‌قافیه

فلنجه

لغت‌نامه دهخدا

فلنجه . [ ف َ ل َ ج َ / ج ِ ] (اِ) افلنجه ، و آن تخمی باشد مانند خردل لیکن بسیار سرخ است . نیکوترین وی آن بود که چون در دست بمالند بوی سیب کند. و در عطریات به کار برند. (برهان ). یکی از گونه های کبابه است که دانه اش سرخ رنگ و معطر میباشد. دان

کالنجه

لغت‌نامه دهخدا

کالنجه . [ ل َ ج َ / ج ِ ] (اِ) فاخته ، و آن پرنده ای است مشهور و شیرازیان آن را قالنجه خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (از شعوری ج 2 ورق 259). صاحب جهانگیری گفته است قاف درزبان

قالنجه

لغت‌نامه دهخدا

قالنجه . [ ل ِ ج َ ] (ترکی ، اِ) طائری است معروف به عکه و به عربی عقعق و صلصل نیز نامند و گفته اند اسم فاخته است . (فهرست مخزن الادویه ). پرنده ای است که آن را شیرازیان عکه و عربان عقعق و صلصل خوانند و بعضی گویند قالنجه فاخته است . (برهان ).

ملنجه

لغت‌نامه دهخدا

ملنجه . [ م ِ ل َ ج َ ] (اِخ ) محله ای است به اصفهان . (منتهی الارب ) (از انساب سمعانی ).

مولنجه

لغت‌نامه دهخدا

مولنجه . [ ل َ ج َ / ج ِ ] (اِ) کرمی باشد که در غله ها افتد و آن را تباه سازد و آن را شپشه نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ). کرمی که در انبار غله افتد و همه را ضایع کند و شپشه نیز گویند. (از برهان ) (از آنندراج ).

درپیوند

بیشتر بدانید

لنجه

lonje

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش بختیاری

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا