مازه

māze

معنی

تیرۀ پشت در انسان و برخی حیوانات؛ ستون فقرات؛ ستون مهره‌ها؛ پشت‌مازه.

جست‌وجوی دقیق

مازه

لغت‌نامه دهخدا

مازه . [ زَ / زِ ] (اِ) استخوان میان پشت را گویند که عربان صلب خوانند. (برهان ). استخوان پشت و آن را پشت مازه نیز گویند و درد پشت را نیز پشت مازه درد خوانند. (آنندراج ). صلب و مازن و استخوان میان کمر. (ناظم الاطباء). فقرات ظهر. (یادداشت به خط

مازه

لغت‌نامه دهخدا

مازه . [ زَ / زِ ] (اِخ ) سردار ایرانی که مأمور بود مانع عبور اسکندر از رودخانه ٔ فرات گردد. (از ایران باستان ص 1371). و رجوع به همین مأخذ ص 1371 و <span class="hl" dir="lt

مازه

گویش بختیاری

گوشتِ راسته گوسفند و گاو.

مازه

فرهنگ فارسی عمید

تیرۀ پشت در انسان و برخی حیوانات؛ ستون فقرات؛ ستون مهره‌ها؛ پشت‌مازه.

مازه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

chine, muscle

جست‌وجوی هم‌آوا

مازگه

لغت‌نامه دهخدا

مازگه . [ گ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان طیبی گرمسیری است که در بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان واقع است و 150 تن سکنه دارد که از طایفه ٔ طیبی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

مازح

لغت‌نامه دهخدا

مازح . [ زِ ] (ع ص ) لاغ کننده . (ناظم الاطباء). مزاح کننده . بذله گو. (فرهنگ فارسی معین ) : اگر کسی بود که شرابخواره نباشد و مازح ... (سیاست نامه ).

موزه

لغت‌نامه دهخدا

موزه . [ زَ / زِ ] (اِ) به ترکی چکمه گویند. (از برهان ). چکمه و معرب آن موزج است . (از المعرب جوالیقی ص 311). خف . موزج . (دهار) (منتهی الارب ). مندل . مندلی .نخاف . قسوب . (منتهی الارب ). یک نوع پاافزار که ت

میویزه

لغت‌نامه دهخدا

میویزه . [ می زَ / زِ ] (اِ) میویژه . گیاهی که به تازی علیق نامند. (ناظم الاطباء). لبلاب . حلبلاب . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.

موجح

لغت‌نامه دهخدا

موجح . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) پوست تابان درخشان رنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جامه ٔ سخت بافت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). جامه ٔ نیک بافته . (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). || پناه جای . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندر

جست‌وجوی مشابه

مازه‌خم‌کن

keel bender

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دستگاه پرس بسیار بزرگ که مازه را خم می‌کند

مازه در

لغت‌نامه دهخدا

مازه در. [ زَ / زِ دَ ] (اِ مرکب ) درد پشت باشد. (فرهنگ جهانگیری ). مازه درد. (ناظم الاطباء). و رجوع به مازه درد شود.

مازه درد

لغت‌نامه دهخدا

مازه درد. [ زَ / زِ دَ ] (اِ مرکب ) درد پشت را گویند، چه مازه استخوان پشت است و به این معنی در چند نسخه به حذف آخر نوشته شده بود که «مازه در» باشد، اﷲ اعلم . (برهان ). درد پشت را گویند. (آنندراج ). مازه در. کمردرد که به تازی وجعالورک گویند. (

مازه عرب

لغت‌نامه دهخدا

مازه عرب . [ زِ ع َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرغاست که در بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز واقع است و 105 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

پشت مازه

لغت‌نامه دهخدا

پشت مازه . [ پ ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) پشت مازو. سلک استخوانهای میان پشت . (برهان قاطع). گوشت دو جانب ستون فقرات . راسته . پشت مزه . پشت ناو. (زمخشری ). صلب . فاقِره : بدان گهی که بطعن سنان و زخم تبرز پشت مازه ٔ

جست‌وجوی متن

مازک یک‌تکة میان‌گذر

through-plat center keelson

واژه‌های مصوب فرهنگستان

طرّه‌مازه‌ای که از میان ورق‌های بالای مازه عبور می‌کند

زیر‌مازه

lower keel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در شناورهای چوبی، الواری که بین مازة و کمک‌مازه قرار دارد

کمک‌مازه

false keel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قطعه‌ای اضافی که برای استحکام مازه و جلوگیری از فرسایش آن به مازه وصل می‌کنند

مازن

فرهنگ فارسی عمید

= مازه

گیرانۀ پیش‌مازه‌ای

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← اشتقاق پیش‌مازه‌ای

جست‌وجوی هم‌آغاز

مازه در

لغت‌نامه دهخدا

مازه در. [ زَ / زِ دَ ] (اِ مرکب ) درد پشت باشد. (فرهنگ جهانگیری ). مازه درد. (ناظم الاطباء). و رجوع به مازه درد شود.

مازه درد

لغت‌نامه دهخدا

مازه عرب

لغت‌نامه دهخدا

مازه (کالبدشناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

spine, vertebra

مازه ای

دیکشنری فارسی به انگلیسی

muscular

جست‌وجوی هم‌قافیه

خشکمازه

لغت‌نامه دهخدا

خشکمازه . [ خ ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شاخه ٔ پژمرده و یا شکسته ٔ درخت . (ناظم الاطباء). خشکمازو. رجوع به خشکمازو شود.

ریمازه

لغت‌نامه دهخدا

ریمازه . [ زَ / زِ ] (اِ) ریماز. جامه . (از دیوان ناصرخسرو ذیل ص 394) : بدین نیکوتن اندر جان زشت است چو ریمازه ست در زین غرازه . ناصرخسرو.رجوع به

پشت مازه

لغت‌نامه دهخدا

استمازه

لغت‌نامه دهخدا

استمازه . [ اِ ت ِ زَ ] (ع مص ) جدا شدن . (منتهی الارب ) (زوزنی ). جدا بازشدن . (تاج المصادر بیهقی ). جدا واشدن . جدا واشدن خواستن . (زوزنی ). || یکسو گردیدن . (منتهی الارب ). یکسو شدن . (زوزنی ).

جمازه

لغت‌نامه دهخدا

جمازه . [ ج َ زَ ] (ع ص ) مخفف جَمّازه ، بمعنی شتر تیزرو. اشتر تیزرفتار. (غیاث اللغات ) : گر سوی بتی جمازه رانم خود را ز بتان خود رهانم . نظامی .سر از بار سنگین درآمد بسنگ جمازه بتنگ آمد از راه تنگ .<p clas

درپیوند

بیشتر بدانید

مازه

māze

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا