ماشه

māše

معنی

۱. (نظامی) آلتی در تفنگ در زیر چخماق که با کشیدن آن چخماق به سوزن و ته چاشنی می‌خورد و فشنگ منفجر می‌شود.
۲. [قدیمی] انبر.

مترادف

۱. انبر، کلبتان
۲. گیره، تفنگ

جست‌وجوی دقیق

ماشه

لغت‌نامه دهخدا

ماشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِ) به معنی انبر باشد و آن افزاری است زرگران و مسگران و آهنگران را و عربان کلبتان خوانند. (برهان ). آلتی است آهنی آهنگران را که گرم کرده بدان می گیرند و گاهی چیز محکم را بدان به زور می کشند به هندی سنداسی گویند. (آنندراج

ماشه

فرهنگ فارسی عمید

ماشه

دیکشنری فارسی به عربی

زناد

ماشه

فرهنگ فارسی معین

(ش ) (اِ.) 1 - انبر. 2 - آلتی است در اسلحة گرم که با کشیدن آن تیر شلیک می شود.

ماشه

گویش مازنی

۱انبر آتش گیر ۲درخت پرمحصول ۳گیاهی وحشی و خوش بو و خوراکی ...

جست‌وجوی هم‌آوا

موشی

mouse

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دستگاه الکترونیکی کوچکی که به رایانه متصل شود و با حرکت دادن آن بتوان مکان‏نما را بر روی صفحۀ نمایش جابه‏جا کرد و با دکمه‏های آن به سامانه فرمان‌هایی داد

ماسح

لغت‌نامه دهخدا

ماسح . [ س ِ ] (ع ص ) بسیار دروغگوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بسیار کشنده . (از اقرب الموارد). || بسیارگاینده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). بسیار گاینده و کثیرالجماع . (ناظم الاطباء). || شانه کننده . (منتهی الارب ) (

ماسة

لغت‌نامه دهخدا

ماسة. [ ماس ْ س َ ] (ع ص ) حاجة ماسة؛ یعنی حاجت سخت . (منتهی الارب ). حاجت سخت و مهم . (ناظم الاطباء). حاجت مهم . (از اقرب الموارد). || بینهم رحم ماسة؛ یعنی میان ایشان خویشی نزدیکی است . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

ماسه

لغت‌نامه دهخدا

ماسه . [ س َ / س ِ ] (اِ) سنگ ریزه ٔ خردتر از شن . شن بسیار ریز ناآمیخته با خاک . رمل . فُرش . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). شن ریز و نرم و بدون خاک که آن را با سیمان مخلوط کنند و در ساختمان بکار برند. توضیح آنکه در زمین شناسی ماسه عبارت است ا