مبادالغتنامه دهخدامبادا. [ م َ ] (فعل دعایی و نفرینی ) مباد. (ناظم الاطباء). نبادا. خدا کند که نبود. نباید.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). استعمال این لفظ در صورتی معقول است که نبودن آن امر هم متوقع باشد امّا در صورت تیقن وقوع بیجا است . (آنندراج ) : برو آفرین کرد کاوس
روز مبادالغتنامه دهخداروز مبادا. [ زِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز سختی و پریشانی : همیشه در اندیشه ٔ روز مبادای خود باش . (از فرهنگ عوام ).
مبادیلغتنامه دهخدامبادی . [ م ُ] (ع ص ) آشکاراکننده . اسم فاعل از مبادات که به معنی آشکارا کردن است . (غیاث ). و رجوع به مباداة شود.
مبدالغتنامه دهخدامبدا. [ م َ ] (ع اِ) آغاز. مبداء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون آخرعمر این جهان آمدامروز ببایدش یکی مبدا. ناصرخسرو (دیوان ص 19).گفتم چه چیز جنبش مبدای هردوان گفتا که هست آر
مباداتلغتنامه دهخدامبادات . [ م ُ ] (ع مص ) با کسی دشمنی آشکار کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از مباداة عربی ، آشکار کردن و ظاهر کردن دشمنی . و رجوع به مباداة شود.
مباداةلغتنامه دهخدامباداة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «ب دو») آشکار کردن دشمنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). الحدیث : انه امر ان یبادی الناس بامره ؛ ای یظهره لهم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
روز مبادالغتنامه دهخداروز مبادا. [ زِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز سختی و پریشانی : همیشه در اندیشه ٔ روز مبادای خود باش . (از فرهنگ عوام ).
لَا يَسْتَخِفَّنَّکَفرهنگ واژگان قرآنمبادا تو را سست کنند - مبادا تو را به ناشكيبايى و سبكسارى وادارند
مباداتلغتنامه دهخدامبادات . [ م ُ ] (ع مص ) با کسی دشمنی آشکار کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از مباداة عربی ، آشکار کردن و ظاهر کردن دشمنی . و رجوع به مباداة شود.
مباداةلغتنامه دهخدامباداة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «ب دو») آشکار کردن دشمنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). الحدیث : انه امر ان یبادی الناس بامره ؛ ای یظهره لهم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
روز مبادالغتنامه دهخداروز مبادا. [ زِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز سختی و پریشانی : همیشه در اندیشه ٔ روز مبادای خود باش . (از فرهنگ عوام ).
