ترجمه مقاله

متان

metān

گازی بی‌رنگ، بی‌بو، بی‌طعم، سبک‌تر از هوا، و قابل احتراق که با شعلۀ زرد در هوا می‌سوزد و در مرداب، فاضلاب، و معادن زغال‌سنگ یافت می‌شود؛ گاز مرداب.

متان

فرهنگ فارسی معین

(مِ) [ فر. ] (اِ.) گازی است بی بو و بی رنگ و قابل نفوذتر و سبک تر از هوا که اولین ترکیب سلسلة هیدروکربورهای اشباع شده است . این گاز در طبیعت از تجزیه و پوسیده شدن بقایای موجودات زنده خصوصاً فساد گیاهان در مرداب ها ح - اصل می شود و به همین جهت آن را به نام گاز مرداب ها نیز می نامند.

مئتان

لغت‌نامه دهخدا

مئتان . [ م ِءْ ] (ع ص ، اِ) زنی که او را عادت بود که همه ٔ بچگان نگونه از او آید. (منتهی الارب ). زنی که وی را عادت بود زاییدن بچه نگونه یعنی بچه ای که پاهایش پیش از سر آید. (ناظم الاطباء). || هرجامه ای که کوتاه باشد و تا نصف ساق رسد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب ا

میطان

لغت‌نامه دهخدا

میطان . (ع اِ) غایت . (از منتهی الارب ، ماده ٔ وطن ) (آنندراج ). انتها وغایت از هر چیزی . گویند من این میطانک ؛ ای غایتک . (ناظم الاطباء). || موضعی که در آنجا جمع می شوند و از آنجا اسبان را در تاختن رها می کنند. ج ، میاطین . (از ناظم الاطباء). اول غایت حلبه ٔ رهان که اسب از آ

زنمتان

لغت‌نامه دهخدا

زنمتان . [زَ ن َ ] (ع اِ) دو پوستک دراز را گویند مانند سر پستان که از زیر گلوی گوسفند و بز آویخته می باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مأخوذ از تازی است . (ناظم الاطباء). عربی و تثنیه ٔ زنمة، دو گوشوار گوسفندو برهان در اشتباه است ، فارسی نیست . رجوع به ماده ٔ زنم و ز

ترجمه مقاله