متانت

metānat

معنی

۱. وقار و سنگینی.
۲. [قدیمی] محکم بودن.
۳. [قدیمی] نیرومندی.

مترادف

۱. سنجیدگی، سنگینی، وقار، وقر
۲. اهستهکاری
۳. استواری، نیرومندی

جست‌وجوی دقیق

متانت

لغت‌نامه دهخدا

متانت . [ م َ ن َ ] (ع اِمص ) استواری و محکمی . (غیاث ). پایداری و برقراری و ثبات قدم و استحکام . (ناظم الاطباء) : ای عزم تو بادی که در متانت بنیاد چو کوه استوار دارد. مسعودسعد (دیوان ص 100</span

متانت

فرهنگ فارسی عمید

۱. وقار و سنگینی.۲. [قدیمی] محکم بودن.۳. [قدیمی] نیرومندی.

متانت

دیکشنری فارسی به عربی

هادي , هدوء

متانت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

aplomb, deliberation, dignity, grace, gravity, moderation, poise, reserves, sang-froid, sedateness, self-possession, sereneness, serenity

متانت

فرهنگ فارسی معین

(مَ نَ) [ ع . متانة ] (مص ل .) 1 - پایداری ، استواری . 2 - سنگینی ، وقار.

جست‌وجوی هم‌آوا

متأنث

لغت‌نامه دهخدا

متأنث . [ م ُ ت َ ءَن ْ ن ِ ] (ع ص ) نرم گرداننده . (آنندراج ). || تسلی دهنده و نوازنده . || هر چیز که از جنس مؤنث باشد . (ناظم الاطباء). و رجوع به تأنث شود.