متخاصم

mote(a)xāsem

معنی

۱. دارای دشمنی و جنگ با یکدیگر؛ دشمن.
۲. (حقوق) یک طرف دعوا در محاکمه.

مترادف

دشمن، ستیزهجو، متخاصمه، عدو، معاند ≠ دوست، متحد

جست‌وجوی دقیق

متخاصم

لغت‌نامه دهخدا

متخاصم . [ م ُ ت َ ص ِ] (ع ص ) با یکدیگر خصومت کننده . (آنندراج ). خصومت کننده . و با همدیگر جنگ کننده . || مأخوذ ازتازی ، خصم و دشمن و حریف در ادعا. (ناظم الاطباء).

متخاصم

فرهنگ فارسی عمید

۱. دارای دشمنی و جنگ با یکدیگر؛ دشمن.۲. (حقوق) یک طرف دعوا در محاکمه.

متخاصم

فرهنگ فارسی معین

( مُ تَ صِ) [ ع . ] (اِفا.) دشمن ، خصم .

جست‌وجوی هم‌آوا

طرفهای متخاصم

دولتهاى متخاصم

متخشم

متخشم . [ م ُ ت َ خ َش ْ ش ِ ] (ع ص ) گوشت بوی گرفته . (آنندراج ). لحم متخشم ؛ گوشت مانده ٔ بوی گرفته . (ناظم الاطباء). و رجوع به تخشم شود. || بسیار مست . (اقرب الموارد).رجل متخشم ؛ مرد مست . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

متخاصمین

لغت‌نامه دهخدا

متخاصمین . [ م ُ ت َ ص ِ م َ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ متخاصم . دو دشمن . || (اصطلاح حقوقی ) مدعی و مدعی علیه . (آنندراج ). مدعی و مدعی علیه . (ناظم الاطباء). و رجوع به تخاصم شود.