متصدرلغتنامه دهخدامتصدر. [ م ُ ت َ ص َدْ دِ ] (ع ص ) در صدر جای نشیننده از مجلس . (آنندراج ). در صدر مجلس نشسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصدر شود.
متشذرلغتنامه دهخدامتشذر. [ م ُ ت َ ش َذْذِ ] (ع ص ) آن که دامن بر میان پای گیرد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کسی که آماده ٔ جنگ می شود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشذر شود. || (اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ) (از اقرب ال
ذومقراطیسلغتنامه دهخداذومقراطیس . [ ] (اِخ ) ذیمقراطس . فیلسوف یونانی . وی در مأئه ٔ پنجم پیش از میلاد می زیست . او دائم بدیوانگی بشر میخندید چنانکه هراقلیطس بر آن می گریست . وی می گفت که جهان مرکب از ذرات بی شماری باشد که در خلاء بحرکت است . ابن القفطی در تاریخ الحکماء گوید: فیلسوف یونانی صاحب م
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن اسماعیل بن یوسف بن محمدبن العباس مکنی به ابوالخیر و ملقب برضی الدین القزوینی الطالقانی . در نامه ٔ دانشوران آمده است که : در کتب تراجم حفّاظ و مشایخ محدّثین و مشاهیر مفسّرین این دانشور جلیل و هنرمند نبیل را هم ابوالخیر مینویسند و هم قزوینی و هم طال