لغتنامه دهخدا
مجازاة. [ م ُ ] (ع مص ) پاداش کردن . (دهار). پاداش دادن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). پاداش دادن کسی را به چیزی . جِزاء . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و غالباً مجازات در پاداش بد و مکافات در پاداش نیک بکار رود. (از اقرب الموارد). و رجوع به مجازات
