مجامله

mojāmele

معنی

۱. [مجاز] چرب‌زبانی و خوشامدگویی.
۲. [قدیمی] با کسی نیکویی و خوش‌رفتاری کردن.

مترادف

۱. تملقگویی، مجیزگویی، چربزبانی، زبانبازی ≠ مجاهلت، مجاهله
۲. خوشرفتاری، مجاملت

جست‌وجوی دقیق

مجامله

لغت‌نامه دهخدا

مجامله . [ م ُ م َ ل َ / م ُ م ِ ل ِ ] (ع مص ) رجوع به مجاملت و مجاملة شود.

مجامله

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مجاز] چرب‌زبانی و خوشامدگویی.۲. [قدیمی] با کسی نیکویی و خوش‌رفتاری کردن.

مجامله

فرهنگ فارسی معین

(مُ مِ لِ) [ ع . مجاملة ] (مص ل .) چرب زبانی ، جمله پردازی .

مجامله

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. تملقگویی، مجیزگویی، چربزبانی، زبانبازی ≠ مجاهلت، مجاهله ۲. خوشرفتاری، مجاملت

جست‌وجوی هم‌آوا

مجاملة

مجاملة. [ م ُ م َ ل َ ] (ع مص ) با کسی نیکویی نمودن . (المصادر زوزنی ). نیکویی کردن . (آنندراج ). ورجوع به مجاملت شود. || به جمیل معامله کردن بدون مؤاخات خالص با حسن معاشرت نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مزاملة

لغت‌نامه دهخدا

مزاملة. [ م ُ م َ ل َ ] (ع مص ) عدیلی کردن بر یک زامله . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دولنگه ٔ بار شتر را برابر کردن . (ناظم الاطباء). || ردیف شدن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || بر مرکوبی با هم سوار شدن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

مجاملة

دیکشنری عربی به فارسی

ادب ومهرباني , تواضع

مجامله کار

لغت‌نامه دهخدا

مجامله کار. [ م ُ م َ ل َ / م ُ م ِ ل ِ ] (ص مرکب ) کسی که چرب زبانی و تملق پیشه سازد. کسی که با مردم چرب زبانی کند. کسی که تملق بکار برد. و رجوع به مجامله و مجاملة و مجاملت شود.