لغتنامه دهخدا
مجتاز. [ م ُ ] (ع ص ) کسی که بگذرد از جایی و قطع مسافت کند.مسافر. (ناظم الاطباء). گذرنده از جایی و رونده و قطع مسافت کننده . (از منتهی الارب ). عابر. سالک . گذرنده . رهگذار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : من که فضلی ندارم و در درجه ٔ ایشان نیستم چون مجت