مجرب
۱. مجرب؛ آزموده؛ آن که حوادث روزگار را دیده.۲. مجرّب درجنگ.
داوران مجرب
مجرب ، إخْتصائِي (اِخْتصاصي)
مجرب، باتجربه، کاردان، آبدیده