مخرب

moxarreb

معنی

خراب‌کننده؛ ویران‌کننده.

مترادف

بنیانکن، تخریبگر، ویرانساز، ویرانگر ≠ آبادگر، بنیادساز، بنیادگر

برابر پارسی

ویران گر، ویرانگر

جست‌وجوی دقیق

مخرب

لغت‌نامه دهخدا

مخرب . [ م ُ خ َرْ رَ ] (ع ص ) شکافته گوش وسوراخ کرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

مخرب

لغت‌نامه دهخدا

مخرب . [ م ُ رِ ](ع ص ) ناآباد گرداننده و ویران کننده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آنکه ویران می کند و ناآبادان می نماید. (ناظم الاطباء). و رجوع به اخراب شود.

مخرب

مخرب .[ م ُ خ َرْ رِ ] (ع ص ) ویران کننده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خراب کننده و ویران نماینده و ناآباد کننده . ویران کننده ٔ خانه . و بر باد دهنده وپایمال کننده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تخریب شود.

مخرب

دیکشنری عربی به فارسی

مخروبه , ويران

مخرب

دیکشنری عربی به فارسی

خرابکار

جست‌وجوی هم‌آوا

پادکال مخرب

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← پادکنش‌ الکترونیکی مخرب

آزمایش مخرب

destructive testing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آزمونی برای بررسی پایداری و دوام آزمودنی در سخت‌ترین شرایط عملکردی تا آستانة تاب‌آوری و شکست آن به‌منظور تعیین ضعف‌های طراحی و ساخت که در شرایط عادی امکان تشخیص آنها وجود ندارد

مخرب زندگی

دیکشنری فارسی به عربی

هلاک

مخرب (مجازی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

poisonous

پادکنش الکترونیکی مخرب

lethal electronic countermeasures

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی پادکنش الکترونیکی که در آن از سامانه‌های انهدام‌سخت مانند موشک‌های ضدرادار و سلاح‌های پرتوی استفاده می‌کنند اختـ . پادکال مخرب

جست‌وجوی مشابه

مخربص

لغت‌نامه دهخدا

مخربص . [ م ُ خ َ ب ِ ] (ع ص ) مرد بسیار حسابی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). بسیار حساب دان . (ناظم الاطباء). || تتبعکننده ٔ دقایق چیزها. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). متتبع در دقایق چیزها. (ناظم الاطباء).

مخربق

لغت‌نامه دهخدا

مخربق . [ م ُ خ َ ب ِ ] (ع ص ) شکافنده ٔ جامه . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برنده . (آنندراج ) (منتهی الارب ). کسی که می برد و قطع می کند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تباه و فاسد کننده ٔ عمل . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب المو

مخربقة

لغت‌نامه دهخدا

مخربقة. [ م ُ خ َ ب َ ق َ ] (ع ص ) زن که از جماع بیهوش شود. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). زنی که از جماع بیهوش می گردد. (ناظم الاطباء).

مخربة

لغت‌نامه دهخدا

مخربة. [ م ُ رِ ب َ ] (ع ص ) خلیة مخربة؛ ناقه ٔ بی قید برای دوشیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کندوی عسل تهی و خالی . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).