مدریلغتنامه دهخدامدری . [ م َ دَ ری ی / م َ دَ ] (ص نسبی ) حضری . شهرباش . مدنی . ساکن حضر. قراری . مقابل وبری به معنی بدوی و چادرنشین و بیابان باش . (یادداشت مؤلف ).
مدریلغتنامه دهخدامدری ٔ. [ م ُ رِءْ ] (ع ص ) ناقه که فرودارد شیر را و فروگذارد پستان را نزدیک ولادت . (منتهی الارب ). ماده شتری که پس از نتاج شیر وی فرودآید و پستان وی فروهشته گردد. (ناظم الاطباء).
مدریلغتنامه دهخدامدری . [ م ِ ] (اِ)تخت . (مدرس رضوی ، دیوان انوری ج 2 ص 1050 از فرهنگ فارسی معین ) : اگر چرخ را هیچ مدری بدی همانا که مدریش کسری بدی . فردوسی (شاهنامه چ ب
مدریلغتنامه دهخدامدری . [ م ِ را ] (ع اِ) سیخ و شاخ باریک که زنان به وی موی سر راست کنند. (منتهی الارب ). شاخ گاو و گوسفند که بدان شانه کنند. (فرهنگ خطی ). شانه . (فرهنگ فارسی معین ). مدراة. مَدریَه . مشط. (اقرب الموارد). سرخاره . (از متن اللغة). رجوع به مدراة شود. ج ، مدار و مداری . || شاخ .
مذریلغتنامه دهخدامذری ٔ. [ م ُ رِءْ ] (ع ص ) ناقه ٔ شیر در پستان فرودآورده . (منتهی الارب ): اذرأت الناقة؛ انزلت اللبن من الضرع ، فهی مذری ٔ. (متن اللغة).
مذریلغتنامه دهخدامذری . [ م ِ را ] (ع اِ) انگشته . پنج انگشت . افزاری باشد که برزگران دانه وکاه را بدان به باد بردهند تا از هم جدا شود. (لغت نامه ٔ اسدی ، از یادداشت مؤلف ). سکو. (منتهی الارب ). مذراة. چوبی که یک طرفش به کف و پنجه ٔ دست شبیه است و بدان خرمن را باد داده گندم را از کاه جدا کنن
مذریلغتنامه دهخدامذری . [م ُ ذَرْ ری ] (ع ص ) پراکنده کننده و افشاننده . (ناظم الاطباء). || بادزننده . (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از تذریة به معنی بر باد دادن خرمن کوبیده برای جدا کردن دانه از کاه . رجوع به تذریة شود. || ستایش کننده . (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از تذریة به معنی مدح و ست
مدریةلغتنامه دهخدامدریة. [ م َ ری ی َ / م َ دَ ری ی َ ] (ع اِ) نیزه ها که سنانش استخوان باشد.(منتهی الارب ). رماح و نیزه هائی که بر سر آنها بجای سنان استخوانهای نوک تیز تعبیه کرده باشند. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
مدریةلغتنامه دهخدامدریة. [ م َ ی َ ] (ع اِ) شاخ . قرن . مدری . مدراة. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). ج ، مداری و مدار.
مدریکواژهنامه آزادپسرباهوش انسان فهیم وبادرک بالا ازاسامی ایرانی می باشد پسر تیز هوش ، انسان فهیم ، کسی که درک می کند پسر تیزهوش-پسری که همه چیز را می داند
مدراةلغتنامه دهخدامدراة. [ م ِ ] (ع اِ) سرخاره . (مهذب الاسماء). مِدری ̍. (منتهی الارب ). سیخ و شاخ باریک که زنان به وی موی سر راست کنند. (آنندراج ). مدرات . ج ، مداری . رجوع به مدری شود.
مداریلغتنامه دهخدامداری . [ م َ را ] (ع اِ) ج ِ مِدری ̍ و مِدراة و مَدریَة است . (از اقرب الموارد). رجوع به هر یک از این لغات شود.
وبریلغتنامه دهخداوبری . [ وَ ب َ ری ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به وبر. بادیه نشین . چادرنشین . صحرانشین . مقابل مدری . بدوی . بیابان باشی . || منسوب به وبر به معنی پشم . (الانساب سمعانی ).
مرمرینلغتنامه دهخدامرمرین . [ م َ م َ ] (ص نسبی ) مرمری . منسوب به مرمر. چون مرمر. سخت سپید و درخشان : یکی چون زمردین بیرم ، دوم چون بسدین مجمرسیم چون مرمرین افسر، چهارم عنبرین مدری .منوچهری .
ادراءلغتنامه دهخداادراء. [ اِ ] (ع مص ) آگاهانیدن . آگاه کردن . (زوزنی ). دریابانیدن . آموزانیدن . اعلام کردن . آگاهانیدن کسی را حیله ای یا عام است . (منتهی الارب ). || فریب دادن . فریفتن . (تاج المصادر بیهقی ): ادری الصید؛ فریب داد آنرا. (منتهی الارب ). || فروهشتن ناقه شیر را از پستان ، گاه ن
مدریةلغتنامه دهخدامدریة. [ م َ ری ی َ / م َ دَ ری ی َ ] (ع اِ) نیزه ها که سنانش استخوان باشد.(منتهی الارب ). رماح و نیزه هائی که بر سر آنها بجای سنان استخوانهای نوک تیز تعبیه کرده باشند. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
مدریةلغتنامه دهخدامدریة. [ م َ ی َ ] (ع اِ) شاخ . قرن . مدری . مدراة. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). ج ، مداری و مدار.
مدریکواژهنامه آزادپسرباهوش انسان فهیم وبادرک بالا ازاسامی ایرانی می باشد پسر تیز هوش ، انسان فهیم ، کسی که درک می کند پسر تیزهوش-پسری که همه چیز را می داند
حجرمدریلغتنامه دهخداحجرمدری . [ ](اِخ ) تقی بن مخلد در کتاب الصحابة حدیثی از وی آورده است . و این وهم است و او تابعی میباشد و ازعلی و زید و ثابت و جز ایشان روایت دارد. عجلی گوید: او از نیکان تابعان باشد. (الاصابة ج ص 77 قسم 4).<
جأبةالمدریلغتنامه دهخداجأبةالمدری . [ ج َءْ ب َ تُل ْ م ِ را ] (ع اِ مرکب ) رجوع به جابةالمدری شود. آهوی شاخ برآورده . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). و رجوع به جابةالمدری شود.
جابة المدریلغتنامه دهخداجابة المدری . [ ب َ ت ُ ل ْ م ِ / م ُ ] (ع اِ مرکب ) آهوی شاخ برآورده . (منتهی الارب ). و در اقرب الموارد این کلمه ذیل ج َءَب َ (مهموزالعین ) آمده است .
