لغتنامه دهخدا
مذکرة. [ م ُ ذَک ْ ک َ رَ ] (ع ص ) آن زن که بر خلقت مذکران بود. (مهذب الاسماء). زنی که بر خلقت مردان بود. (منتهی الارب ). زن متشبه به ذکور. متذکرة. (اقرب الموارد) (از متن اللغة). ذکرة. (متن اللغة). || بلای سخت . (منتهی الارب ). داهیه ٔشدیده . (اقرب الموارد). || ناقة مذکرة؛ ما