مرابضفرهنگ فارسی معین(مَ بِ) [ ع . ] (اِ.) ج مربض . 1 - مأوای گوسفندان به شب . 2 - مأوای سباع مانند شیر و گرگ .
مرابطلغتنامه دهخدامرابط. [ م َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ مربط. رجوع به مربط و مِربَطَة شود : مکروه است نماز کردن در مرابط اشتر و خر و استر و اسب . (ترجمه ٔ النهایه ٔ طوسی از فرهنگ فارسی معین ).
مرابطلغتنامه دهخدامرابط. [ م ُ ب ِ ] (ع ص ) مواظب بر کاری . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). ج ، مرابطة، مرابطون . || آنکه در مرز دشمن بسر برد. که ملازم سرحد دشمن است . (از اقرب الموارد). که ملازم مرز و جهاد است . (از متن اللغة). مواظب و ملازم سرحد. قراولی که اسبان خود را در ثغور بلاد دشمن حا
مربضلغتنامه دهخدامربض . [ م َ ب ِ ](ع اِ) جای گوسفندان . (غیاث اللغات ). جای باش گوسپندان . ج ، مرابض . (منتهی الارب ). مکان ربوض . و آن برای گوسفندان نظیر معطن است برای شتران . (از متن اللغة).
حاکم بامر الغتنامه دهخداحاکم بامر ا. [ ک ِ ب ِ اَ رِل ْلاه ] (اِخ ) ابوالعباس احمدبن مستکفی باﷲ ابوالربیع سلیمان بن حاکم بامر اﷲ اول ابوالعباس احمدبن ابی علی حسن قبّی بن علی بن ابی بکربن خلیفة مسترشد باﷲبن مستظهر باﷲ عباسی ، مشهور به حاکم دوم . سیوطی گوید: چون حاکم بامر اﷲ اول ولایت عهد خلافت را به