مرکورکروملغتنامه دهخدامرکورکروم . [ م ِ کْرُم ْ / ک ُ رُم ْ ] (فرانسوی ، اِ مرکب ) مرکورکرم . رجوع به مرکورکرم شود.
مرکورکرومفرهنگ فارسی عمیددارویی ضدعفونیکننده و از ترکیبات جیوه که محلول آن را روی زخمها میمالند؛ دواگلی.
مرکورکرملغتنامه دهخدامرکورکرم . [ م ِ کْرُم ْ / ک ُ رُ ] (اِ مرکب ) محلولی است که تقریباً دارای 26 درصد مرکور (جیوه ) است . این دارو در سال 1919 م . بوسیله ٔ یونگ و وایت تهیه گردید، مرکورکرم در آ
مرکورکرمفرهنگ فارسی معین(مَ کُ کُ رُ) [ انگ . ] (اِ.) داروی جیوه دار دارای بلورهای سبز رنگین کمانی که محلول آن سرخ رنگ است و به عنوان میکرب کش کاربرد دارد.