مزمزهلغتنامه دهخدامزمزه . [ م َ م َ زَ / زِ ] (اِمص مرکب ) (در تداول عامه ) چشش . مخفف مزه مزه .- مزمزه کردن ؛ مخفف مزه مزه کردن . چشیدن غذا و جز آن .
مزمزهفرهنگ فارسی عمیدمزه کردن؛ چشیدن مزۀ چیزی.⟨ مزمزه کردن: چشیدن اندکی از چیزی برای دانستن مزۀ آن.
مجمجةلغتنامه دهخدامجمجة. [ م َ م َ ج َ ] (ع مص ) سخن در دهن گردانیدن بی هویدا گفتن . (المصادر زوزنی ). بیان نکردن خبر را و ناپیدا گفتن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). آشکار بیان نکردن خبر یا تمام نگفتن آن . (از اقرب الموارد) پچپچه : از کثرت اراجیف مختل
مظمظةلغتنامه دهخدامظمظة. [ م َ م َ ظَ ] (ع مص ) جنبیدن و نادیدن چیز آونگان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط).
مزمزةلغتنامه دهخدامزمزة. [ م َ م َ زَ ] (ع مص ) جنبانیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).- مزمزه کردن ؛ حرکت دادن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مجمجهفرهنگ فارسی معین(مَ مَ جِ) [ ع . مجمجمة ] (مص م .) 1 - درست و رسا بیان نکردن خبر، پچپچه . 2 - بدون نقطه و اِعراب نوشتن کتاب .