مسامرةلغتنامه دهخدامسامرة. [ م ُ م َ رَ ] (ع مص ) مسامره . افسانه گفتن . (منتهی الارب ). با کسی سمر گفتن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). با یکدیگر حدیث گفتن در شب . (اقرب الموارد).
مسامرهلغتنامه دهخدامسامره . [ م ُ م َ رَ / رِ ] (ع مص ) مسامرة. مسامرت . با هم حدیث کردن . با هم قصه گفتن . || شب نشینی و شب زنده داری . قصه گوئی در شب : چنین نبشت بوریحان در مسامره ٔ خوارزم ... (تاریخ بیهقی چ فیاض ص <span class="hl" dir
مسامرتلغتنامه دهخدامسامرت . [م ُ م َ رَ ] (ع مص ) مسامرة. مسامره . گذرانیدن به افسانه سرایی شب را با کسی . || افسانه گفتن .
مسامرلغتنامه دهخدامسامر. [ م ُ م ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر مسامرة. کسی که در شب هم سخن شخص باشد. (اقرب الموارد). قصه سرا. نقال . افسانه سرا. و رجوع به مسامرة شود. || شب زنده دار. شب نشین .
مسامرهلغتنامه دهخدامسامره . [ م ُ م َ رَ / رِ ] (ع مص ) مسامرة. مسامرت . با هم حدیث کردن . با هم قصه گفتن . || شب نشینی و شب زنده داری . قصه گوئی در شب : چنین نبشت بوریحان در مسامره ٔ خوارزم ... (تاریخ بیهقی چ فیاض ص <span class="hl" dir