مستضی ٔبالغتنامه دهخدامستضی ٔبا. [ م ُ ت َ ءُ بِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) سی و یکمین خلیفه ٔ عباسی . رجوع به حسن مستضی ٔ شود.
مستضیلغتنامه دهخدامستضی ٔ. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استضاءة. نورخواهنده از چیزی . (اقرب الموارد). روشنی خواهنده . روشنی خواه : ضوء جان آمد نماید مستضی لازم و ملزوم و باقی مقتضی . مولوی (مثنوی ).|| مشورت کننده . (اقرب الموارد)
حسن مستضیلغتنامه دهخداحسن مستضی ٔ. [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ ] (اِخ ) فرزند المستنجد باﷲ یوسف بن مقتفی خلیفه ٔ عباسی . در 536 هَ . ق . متولد و در 566 هَ . ق . پس از مرگ پدرش به تخت نشست و المستضی ٔ باﷲ لقب گرفت و نه سال و هفت ماه خلاف
مستضی ٔبنورالغتنامه دهخدامستضی ٔبنورا. [ م ُ ت َ ءُ ب ِ رِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) ابن اسماعیل بن محمدشریف حسنی ، از ملوک سجلماسه ٔ علوی در مغرب . بسال 1151 هَ . ق . برادر او ابن عربیه از سلطنت خلع شد و مردم با وی بیعت کردند و بسال 1164</
مستأدیلغتنامه دهخدامستأدی . [ م ُ ت َءْ دا ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استیداء. آنکه مال وی را مصادره کرده و گرفته باشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استئداء و استیداء شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) حسن مستضی ٔبن مستنجدبن مقتفی بن مستظهر. خلیفه ٔ عباسی . رجوع به مستضی ٔ... شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) حسن بن یوسف المستنجد. ملقب به مستضی ٔ خلیفه ٔ عباسی . رجوع به مستضی ٔ حسن بن المستنجد... شود.
مستضیلغتنامه دهخدامستضی ٔ. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استضاءة. نورخواهنده از چیزی . (اقرب الموارد). روشنی خواهنده . روشنی خواه : ضوء جان آمد نماید مستضی لازم و ملزوم و باقی مقتضی . مولوی (مثنوی ).|| مشورت کننده . (اقرب الموارد)
حسن مستضیلغتنامه دهخداحسن مستضی ٔ. [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ ] (اِخ ) فرزند المستنجد باﷲ یوسف بن مقتفی خلیفه ٔ عباسی . در 536 هَ . ق . متولد و در 566 هَ . ق . پس از مرگ پدرش به تخت نشست و المستضی ٔ باﷲ لقب گرفت و نه سال و هفت ماه خلاف
مستضیلغتنامه دهخدامستضی ٔ. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استضاءة. نورخواهنده از چیزی . (اقرب الموارد). روشنی خواهنده . روشنی خواه : ضوء جان آمد نماید مستضی لازم و ملزوم و باقی مقتضی . مولوی (مثنوی ).|| مشورت کننده . (اقرب الموارد)