مستفرنگلغتنامه دهخدامستفرنگ . [ م ُ ت َ رَ] (ص ) نعت مفعولی برساخته از کلمه ٔ «فرنگ ». منحوت از فرنگ و فرنگی . فرنگی مآب . (یادداشت مرحوم دهخدا).
مستفرنگفرهنگ فارسی معین(مُ تَ رَ) [ به سیاق ع . ] (ص .) کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیوة فرنگیان را تقلید کند.