مصیب

mosib

معنی

۱. اصابت‌کننده.
۲. راست‌ودرست‌عمل‌کننده؛ راست‌کار.
۳. راست‌ودرست‌گوینده.

مترادف

امانتدار، امین، درستکار ≠ امانتخوار

جست‌وجوی دقیق

مصیب

لغت‌نامه دهخدا

مصیب . [ م ُ ] (ع ص ) تیر به نشانه رسیده . || درست گوینده .مردی که قول و فعل و رای او صواب باشد. (ناظم الاطباء). || برصواب رفته . صوابکار. درستکار. ضد مخطی . ضد خاطی . مقابل مخطی . (یادداشت مؤلف ) : رای هر یک بر این مقرر که من مصیبم . (کلیله و دمنه ).

مصیب

فرهنگ فارسی عمید

۱. اصابت‌کننده.۲. راست‌ودرست‌عمل‌کننده؛ راست‌کار.۳. راست‌ودرست‌گوینده.

مصیب

فرهنگ فارسی معین

(مُ) [ ع . ] (اِفا.) راستکار، صواب یابنده .

مصیب

فرهنگ مترادف و متضاد

امانتدار، امین، درستکار ≠ امانتخوار

مصیب

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: mosib) (عربی) (در قدیم) آن که حقیقت امری را دریافته است ، درستکار ، صواب کار ، در مقابلِ مخطی .

جست‌وجوی هم‌آوا

مسب

لغت‌نامه دهخدا

مسب . [ م ِ س َب ب ] (ع ص ) مرد بسیاردشنام . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

مسیب

لغت‌نامه دهخدا

مسیب . [ م َ ] (اِخ ) نام وادئی است . (منتهی الارب ) (از معجم البلدان ).

مسیب

لغت‌نامه دهخدا

مسیب . [ م ُ س َی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن نجبةبن ربیعةبن ریاح الفزاری . تابعی و از سران قوم خود بود. وی از سرداران حضرت علی (ع ) در جنگهای آن حضرت با دشمنان و نیز از جمله کسانی است که در سال 65 هَ .ق . به طلب خون حسین (ع ) قیام کردند و در همین سال

مسیب

لغت‌نامه دهخدا

مسیب . [ م ُ س َی ْ ی َ ] (ع ص ) ستور گذاشته شده بر سر خود. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). بر سر خود گذاشته شده . (ناظم الاطباء): صبی مسیب ؛ طفل بدون محافظ و بدون نگاهبان . (از اقرب الموارد).

مسیب

لغت‌نامه دهخدا

مسیب . [ م ُ س َی ْ ی َ ] (اِخ ) نام یکی از سه برادری که در بخارا در قرون اولیه ٔ هجری پول رایج آن زمان را که درهم نامیده میشد سکه میزدند. (دو برادر دیگر یکی محمد و دیگری غطریف نام داشت ). سکه هائی که این سه برادر ضرب مینمودند به نام خودشان معروف بود که به ترتیب درمهای مسیبیه

جست‌وجوی مشابه

مصیبات

لغت‌نامه دهخدا

مصیبات . [ م ُ ] (ع اِ) ج ِ مصیبت . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مصیبت شود.

مصیبت

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت . [ م ُ ب َ ] (ع اِ) مصیبة. حادثه . سختی و بدبختی و نکبت . محنت و رنج . (ناظم الاطباء). بلیه و هر امر مکروه . مکروهی که به آدمی رسد. سختی . (منتهی الارب ). رنج و سختی و بلا : بداخترتر از مردم آزار نیست که روز مصیبت کسش یار نیست . <p c

مصیبة

لغت‌نامه دهخدا

مصیبة. [ م ُ ب َ ] (ع اِ) مصیبت . (ازمنتهی الارب ). تعزیت . (آنندراج ). سوک . داغ آنچه موافق طبع نبود، مانند مرگ و جز آن . (از تعریفات جرجانی ). || مصیبت . سختی . رنج . سختی رسیده به کسی . اندوه ِ رسنده به کسی . (منتهی الارب ). ج . مصائب . (ازآنندراج ) (ناظم الاطباء). کاری سخ

مصيبة

دیکشنری عربی به فارسی

بدبختي , فلا کت , ادبار و مصيبت , روزبد

مصیبت

فرهنگ فارسی عمید

۱. سختی؛ رنج.۲. اندوه.

جست‌وجوی متن

امانتدار

فرهنگ مترادف و متضاد

امانتنگهدار، امین، درستکار، مصیب ≠ امانتخوار، صحیحالعمل

سینه چاک

فرهنگ فارسی عمید

۱. رنج‌دیده؛ آزرده؛ ‌ماتم‌زده؛ مصیب‌دیده.۲. عاشق دل‌سوخته.

صوابکار

لغت‌نامه دهخدا

صوابکار. [ ص َ ] (ص مرکب ) آنکه کار صواب کند. مصیب . مقابل گناهکار. رجوع بصواب شود.

خاطی

فرهنگ مترادف و متضاد

بزهکار، خطاکار، خلافکار، گناهکار، گنهکار، متخلف، مجرم، مقصر ≠ درستکار، صالح، مصیب

درستکار

فرهنگ مترادف و متضاد

امانتدار، امین، ثقه، درست، درستکردار، صحیحالعمل، فریور، موتمن، مصیب، معتمد، نیکوکار ≠ دغل

جست‌وجوی هم‌آغاز

مصیبت سرای

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت سرای . [ م ُ ب َ س َ ] (اِ مرکب ) مصیبت سرا. سرای مصیبت . عزاخانه . (یادداشت مؤلف ). مصیبت کده . مصیبت خانه . رجوع به مصیبت سرا (اِ مرکب ) شود.

مصیبت سرای

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت سرای . [ م ُ ب َ س َ ] (نف مرکب ) مصیبت سرا. شاعر که شعر مصیبت خاصه مصیبت اهل البیت گوید. (ازیادداشت مؤلف ). رجوع به مصیبت سرا (نف مرکب ) شود.

مصیبت کده

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت کده . [ م ُ ب َ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) غمکده . ماتمکده . عزاخانه . مصیبت سرا. (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به مصیبت سرا (اِ مرکب ) شود.

مصیبت کش

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت کش . [ م ُ ب َ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) سختی کش . محنت کش . بلاکش . که غم و اندوه و ماتم کشد. که گرفتار مصیبت و الم و اندوه گردد. (از یادداشت مؤلف ).

مصیبت کشی

لغت‌نامه دهخدا

مصیبت کشی . [ م ُ ب َ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) صفت و حالت مصیبت کش . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مصیبت کش شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

مصیب

mosib

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ نام‌ها

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا