لغتنامه دهخدا
مذود. [ م ِذْ وَ ] (ع اِ) زبان . (مهذب الاسماء) (از بحر الجواهر)(منتهی الارب ). لسان . (متن اللغة) (اقرب الموارد). قال :و یبلغ ما لایبلغ السیف مذودی ؛ ای لسانی . (اقرب الموارد). || مطرد. (یادداشت مؤلف از مستدرک تاج العروس ذیل ذود) (از اقرب الموارد). نیزه ٔ خرد. آلت طرد و دفع