معاطفلغتنامه دهخدامعاطف . [ م َ طِ ] (ع اِ) ج ِ مِعطَف . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به معطف شود. || ج ِ مَعطِف . گردنها. (از اقرب الموارد) (از المنجد). و رجوع به معطف شود. || چمهای رود و چمهای دره . (ناظم الاطباء). پیچ و خمها. پیچها : بر معاطف آن شعاب و مخارم آ
معاطففرهنگ فارسی معین(مَ طِ) [ ع . ] (اِ.) جِ معطف . 1 - گردن ها. 2 - جامه هایی که در بالای جامه های دیگر پوشند. 3 - لابه لاها.
معطفلغتنامه دهخدامعطف . [ م َ طِ ] (ع اِ) گردن . (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). || معطف الرجل ؛کنار مرد از سر و تارک . ج ، معاطف . (ناظم الاطباء).
معطفلغتنامه دهخدامعطف . [ م ِ طَ ] (ع اِ) چادر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ردا. (اقرب الموارد)(محیط المحیط). || شمشیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شمشیر. ج ، معاطف . (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). || فرس سهل المعطف ؛ اسب رام و خوش راه که به هر طرف خواهند عنان
معطفدیکشنری عربی به فارسیکت , نيمتنه , روکش , پوشاندن , روکش کردن , اندودن , پالتو , عايق باران , ضدباران کردن , پاد اب , دافع اب , عايق اب , ضد اب
معاطفةلغتنامه دهخدامعاطفة. [ م ُ طَ ف َ ] (ع مص ) با هم مهربانی نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
معطفلغتنامه دهخدامعطف . [ م َ طِ ] (ع اِ) گردن . (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). || معطف الرجل ؛کنار مرد از سر و تارک . ج ، معاطف . (ناظم الاطباء).
هضابلغتنامه دهخداهضاب . [ هَِ ] (ع اِ) ج ِ هضبة. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). کوهها و پشته ها : بر معاطف آن شعاب و مخارم آن هضاب اطلاع یافته بود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). هامون از ازدحام کتاب با هضاب سرافرازی کرد. (جهانگشای جوینی ).
معطفلغتنامه دهخدامعطف . [ م ِ طَ ] (ع اِ) چادر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ردا. (اقرب الموارد)(محیط المحیط). || شمشیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شمشیر. ج ، معاطف . (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). || فرس سهل المعطف ؛ اسب رام و خوش راه که به هر طرف خواهند عنان
گوهرنگارلغتنامه دهخداگوهرنگار. [ گ َ / گُو هََ ن ِ ] (نف مرکب ) نگارنده ٔ گوهر. || (ن مف مرکب ) به گوهر نگارشده . گوهرآگین . مرصع. (بهار عجم ) مزین به گوهر. گوهرنشانده . (آنندراج ) : ز زرین و سیمین گوهرنگارز دینار و از گوهر شاهوار.
ابونصرلغتنامه دهخداابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) ابن محمدبن اسد مسمی به منصور. شار غرجستان مشهور به شار شاه در ترجمه ٔ تاریخ یمینی آمده : ولایت غرشستان را شار ابونصر داشت تا پسر وی محمد بحد مردی رسید و بقوت شباب و مساعدت اصحاب واتراب بر ملک مستولی شد و پدر منزوی گشت و ملک بدو بازگذاشت و بمطالعه ٔ ک
معاطفةلغتنامه دهخدامعاطفة. [ م ُ طَ ف َ ] (ع مص ) با هم مهربانی نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
