معاناتلغتنامه دهخدامعانات . [ م ُ ] (ع مص ) رنج کشیدن . رنج چیزی کشیدن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : نطاق طاقت از مقاسات آن بلا و معانات آن عنا تنگ آمد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). لشکر او به مقاسات اسفار و معانات اخطار متبرم گشته . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ <span class="hl"
میعاناتواژهنامه آزاداصطلاحاً مایعات حاصل از تبدیل گاز به مایع، مانند آبی که از سرد شدن بخار به دست می آید.
مهانتلغتنامه دهخدامهانت . [ م َ ن َ ] (ع اِمص ) مهانة. خواری و دونی و ذلت و فرومایگی . (ناظم الاطباء). رسوایی و خواری و سبک داشت . هوان . (منتهی الارب ).- مهانت نفس ؛ پستی آن . (یادداشت مؤلف ).|| ضعف . سستی . (یادداشت مؤلف ).
معاندلغتنامه دهخدامعاند. [ م ُ ن ِ ] (ع ص ) ستیهنده . (دهار).عنادکننده و دشمن . (غیاث ) (آنندراج ). خودسر و سرکش و گردنکش و متمرد و نافرمان و دشمن و ژکاره . (ناظم الاطباء). معارض به خلاف نه به وفاق . ستیزه کننده . آن که عناد کند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : برانداختن
کؤوسلغتنامه دهخداکؤوس . [ک ُ ئو ] (ع اِ) ج ِ کأس . (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). جامها. پیاله ها : از شام تا فلق و از بام تا شفق به معاطات کؤوس مدام و معانات پریچهرگان خوش اندام ... (جهانگشای جوینی ).
معاناةلغتنامه دهخدامعاناة. [ م ُ ] (ع مص ) رنج چیزی کشیدن . (ترجمان القرآن ). رنج کشیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معانات شود. || رنجانیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || منازعت کردن با کسی .(از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از
مکابدتلغتنامه دهخدامکابدت . [ م ُ ب َ / ب ِ دَ ] (از ع ، اِمص ) مکابدة. رنج دیدن . سختی کشیدن : او را بر مکابدت اهل نظر و ابرار و معاندت اولی الخطر والاحرار از پای در آورد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران
اسفارلغتنامه دهخدااسفار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سَفَر. مسافرت ها : او [ منتصر ] بر امید آن عشوه بر صوب بخارا رحلت کرد و چون بچاه حماد رسیدلشکر او بمقاسات اسفار و معانات اخطار متبرم گشته بودند و از مداومت ضرب و حرب بستوه آمده او را فروگذاشتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص <span cla
مقاساتلغتنامه دهخدامقاسات . [ م ُ ] (از ع ، اِمص ) رنج کشیدن . (غیاث ). مقاساة. تحمل . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و اگرنه آتشی که تن من بر این رنجها الف گرفته است و در مقاسات شداید خو کرده در این حوادث زندگانی چگونه ممکن باشدی . (کلیله و دمنه چ مینوی ص <span class=