معلقه

mo'allaqe

معنی

۱. بلاتکلیف
۲. (اسم) (ادبی) هر‌یک از هفت قصیده‌ای که در زمان جاهلیت از دیوار کعبه آویخته بودند.

جست‌وجوی دقیق

معلقه

لغت‌نامه دهخدا

معلقه . [ م ُ ع َل ْ ل َ ق َ ] (ع ص ) مأخوذ از تازی ، آویخته و آویزان . (ناظم الاطباء). رجوع به معلق و معلقة شود.

معلقه

فرهنگ فارسی عمید

۱. بلاتکلیف۲. (اسم) (ادبی) هر‌یک از هفت قصیده‌ای که در زمان جاهلیت از دیوار کعبه آویخته بودند.

معلقه

فرهنگ فارسی معین

(مُ عَ لَّ ق ) [ ع . معلقة ] (اِمف .) 1 - آویخته . 2 - مربوط . 3 - هر یک از هفت قصیدة مهمی که در عهد جاهلیت به خانة کعبه آویخته بودند. 4 - زنی که شوهرش گم شده . ج . معلقات .

جست‌وجوی هم‌آوا

محلقة

لغت‌نامه دهخدا

محلقة. [ م ِ ل َ ق َ ] (ع اِ) استره . (منتهی الارب ). تیغ. موسی . تیغ دلاکی .

محلقة

لغت‌نامه دهخدا

محلقة. [ م ُ ح َل ْ ل َ ق َ ] (ع ص ) مؤنث مُحَلَّق . || یکی ِ مُحَلَّق . (منتهی الارب ). رجوع به محلق شود. || شتران که به شکل حلقه داغ بر آنها کرده باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

مهلکه

لغت‌نامه دهخدا

مهلکه . [ م َ ل َ ک َ / ک ِ ] (از ع ، اِ) مهلکة. جای هلاک . موضع نابودی و تباهی . جای هلاکی : گفت ... همانا که از حکمت نباشد به اختیار در چنین مهلکه نشستن . (چهارمقاله ٔ عروضی ص 115).

مهلکه

لغت‌نامه دهخدا

مهلکه . [ م ُ ل ِ ک َ ] (ع ص ) مهلکة. کشنده : بعد از آنکه هیچ امید نداشتیم و به دفعات در وقایع مهلکه افتاده بودیم و از جان ناامید گشته به همدیگر رسیدیم . (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی 174).

مهلکة

لغت‌نامه دهخدا

مهلکة. [ م َ ل َ / ل ُ / ل ِ ک َ] (ع مص ) هُلک . هَلاک . هُلوک . تُهلوک و تهلکة [ ت َ ل ُ / ل ِ / ل َ ک َ ] . نیست شدن . تبوب . (منتهی الارب

جست‌وجوی مشابه

لعبت معلقه

لغت‌نامه دهخدا

لعبت معلقه . [ ل ُ ب َ ت ِ م ُ ع َل ْ ل َ ق َ / ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) لعبت مطلقه . مردم گیا. یبروح الصنم . (برهان ).

سبعه ٔ معلقه

لغت‌نامه دهخدا

سبعه ٔ معلقه . [ س َ ع َ/ ع ِ ی ِ م ُ ع َل ْ ل َ ق َ / ق ِ ] (اِخ ) رجوع به سبعه ٔ معلقات و اصحاب معلقات سبعه و معلقه و معلقات شود.

جست‌وجوی متن

معلقات

فرهنگ فارسی عمید

= معلقه

معلقات

لغت‌نامه دهخدا

معلقات .[ م ُ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ معلقة. (اقرب الموارد)(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به معلقة شود.- معلقات سبع ؛ سبعه ٔ معلقه . رجوع به معلقة و «سبعه ٔ معلقات » شود.

کفگیر

فرهنگ مترادف و متضاد

چمچه، قاشق، معلقه، ملاقه

معلقات

فرهنگ فارسی معین

( ~.) [ ع . ] (اِ.) سبعة معلقه ؛ هفت قصیده ای که در زمان جاهلیت در خانة کعبه آویزان کرده بودند.

معلقة

لغت‌نامه دهخدا

معلقة. [ م َ ل ُ ق َ ] (ع اِ) تاوان و دیت آدم کشی . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌قافیه

لعبت معلقه

لغت‌نامه دهخدا

لعبت معلقه . [ ل ُ ب َ ت ِ م ُ ع َل ْ ل َ ق َ / ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) لعبت مطلقه . مردم گیا. یبروح الصنم . (برهان ).

سبعه ٔ معلقه

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

معلقه

mo'allaqe

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا