مغسرالغتنامه دهخدامغسرا. [ م ُ س َ ] (اِ مرکب ) مغکده . سرای مغ. اقامتگاه مغ : مرا ز اربعین مغان چون نپرسی که چل صبح در مغسرا می گریزم . خاقانی .و رجوع به مغ و مغکده شود. || کنایه از کره ٔ زمین . دنیا : خ
کدهلغتنامه دهخداکده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ) کتگ . کت . کث . کذ. کد. کنده . کند. گند. گنده . جَند. جنده . غَند. (یادداشت مؤلف ).بمعنی خانه باشد همچون بتکده . (برهان ) : تکین بدید بکوی اوفتاده مسواکش ربود تا بردش باز جای و باز ک