ملائکلغتنامه دهخداملائک . [ م َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ مَلَک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ مَلَک و مَلأک . (از اقرب الموارد). رجوع به ملایک و ملک و مَلأک شود.
ملائکفرهنگ نام‌ها(تلفظ: malā’ek) (عربی) (جمعِ مَلَـک و مَـلأک (در ادیان) فرشتگان ؛ (در گفتگو) (به مجاز) فرشته، ← فرشته.
میلاقلغتنامه دهخدامیلاق . (اِخ ) دهی است از دهستان خرقان شرقی بخش آوج شهرستان قزوین ، واقع در 24هزارگزی خاور آوج با 385 تن سکنه آب آن از چشمه و رودخانه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="ltr
ملاغلغتنامه دهخداملاغ . [ م ُل ْ لا ] (ع ص ، اِ) ج ِ مالغ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ِ مالغ، مرد تباه کار فاسد. (آنندراج ). رجوع به مالغ شود.
ملاقلغتنامه دهخداملاق . [ م َ] (ع اِ) ماله و غلتک و هر ابزاری که بدان دیوار و زمین و جز آن را صاف و هموار کنند. (ناظم الاطباء).
ملائکةلغتنامه دهخداملائکة. [ م َ ءِ ک َ ] (اِخ ) سوره ٔ سی وپنجم از قرآن ، مکیه و آن چهل وپنج آیت است ، پس از «سبا» و پیش از «یس ». سوره ٔ فاطر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
ملائکهلغتنامه دهخداملائکه . [ م َ ءِ ک َ / ک ِ ] (ع اِ) مأخوذ از تازی ، فرشتگان . (ناظم الاطباء).فرشتگان . جمع ملک است . در اصل ملائک بود تاء به جهت تأکید معنی جمع زیاده کرده اند چنانکه ملاحده جمع ملحد و صیاقله جمع صیقل . (غیاث ) (آنندراج ). ملائکة <span clas
ملائکةلغتنامه دهخداملائکة. [ م َ ءِ ک َ ] (ع اِ) ج ِ مَلَک . (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ ملک و به صورت ملئکة نیز نویسند. (از اقرب الموارد) : قل لو کان فی الارض ملائکة یمشون مطمئنین لنزلنا علیهم من السماء ملکا رسولا. (قرآن <span class="hl" dir="ltr
ملائکیلغتنامه دهخداملائکی . [ م َ ءِ] (ص نسبی ) منسوب به ملائک . ج ، ملائکیان : از طواف همه ملائکیان یاد کردی به گرد عرش عظیم .ناصرخسرو.
مشهودةلغتنامه دهخدامشهودة. [ م َ دَ ] (ع اِ) نماز یا نماز مغرب یا نماز فجر، بدان جهت که ملائک حاضر میشوند و مزد مصلی را مینویسند، یاملائک شب و ملائک روز حاضر میشوند آن را. (منتهی الارب ). نماز یا نماز مغرب یا نماز فجر. (ناظم الاطباء).
عرش فرسالغتنامه دهخداعرش فرسا. [ ع َ ف َ ] (نف مرکب ) ظاهراً کنایه از فرشته و ملائک : هر سحرگاهش دعای صدق ران پس به سوی عرش فرسائی فرست .خاقانی .
مسجودلغتنامه دهخدامسجود. [ م َ] (ع ص ) سجده شده . عبادت شده . معبود. پرستیده شده . (ناظم الاطباء). سجده گرفته . (مهذب الاسماء) : مسجود زمین و آسمان است تخت تو که از مکان نجنبد. خاقانی .- مسجود ملائک ؛ آدم اب
معلم الملائکلغتنامه دهخدامعلم الملائک . [م ُ ع َل ْ ل ِ مُل ْ م َ ءِ ] (اِخ ) لقب شیطان . (غیاث ) (آنندراج ). و رجوع به ترکیب معلم اول ذیل معلم شود.
طاوس ملائکلغتنامه دهخداطاوس ملائک . [ وو س ِ م َءِ ] (اِخ ) طاوس الملائکة. لقب جبرائیل : طاوس ملائک بنوا مدح تو خوانداندر قفس سدره چو قمری و چو دراج . سوزنی .طاوس ملائکه ز تو شایدگر چون عنقا در آشیان ماند.سیدحسن
