ملاطفتلغتنامه دهخداملاطفت . [ م ُ طَ / طِ ف َ ] (از ع ، اِمص ) مأخوذ از تازی ، مروت و مردمی ونیکویی و مهربانی و نرمی و ملایمت و شفقت و نوازش . ملاطفه . (ناظم الاطباء). نرمی . رفق . مرافقت . بِرّ. مهربانی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملاطفة :
ملاطفت آمیزلغتنامه دهخداملاطفت آمیز. [ م ُ طَ / طِ ف َ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به ملاطفت . توأم با نرمی و مهربانی .
ملاطفتآمیزفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات بین فردی آمیز، محبتآمیز، همراه بالطف و مهربانی، بامهربانی▼، مهرانگیز، دوستانه
ملاطفت آمیزلغتنامه دهخداملاطفت آمیز. [ م ُ طَ / طِ ف َ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به ملاطفت . توأم با نرمی و مهربانی .
تلطففرهنگ مترادف و متضاد۱. رافت، عطوفت، لطف، ملاطفت، مهربانی، مهرورزی، نرمی ≠ خشونت، درشتی ۲. مهربانی کردن، ملاطفت کردن، نرمی کردن، لطف کردن ≠ خشونتورزیدن
ملاطفت آمیزلغتنامه دهخداملاطفت آمیز. [ م ُ طَ / طِ ف َ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به ملاطفت . توأم با نرمی و مهربانی .
ذیملاطفتلغتنامه دهخداذیملاطفت . [ م ُ طَ ف َ ] (ع ص مرکب ) صاحب احسان و رفق . مهربان . و در عناوین نویسند: خدمت ذیملاطفت فلان ...