ملاملغتنامه دهخداملام . [ م َ ] (ع مص ) نکوهیدن . ملامة. لَوم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مصدر میمی است به معنی ملامت کردن . (غیاث ) (آنندراج ). و رجوع به ملامت شود. || (اِمص ) نکوهش . سرزنش . ملامت . سرکوفت . بیغار. بیغاره . گواژه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :</spa
ملایملغتنامه دهخداملایم . [ م ُ ی ِ ] (ع ص ) مأخوذ از تازی ، سازوار و موافق و مناسب . (ناظم الاطباء) سازگار. ملائم . مقابل منافر: لذت ادراک ملایم است و الم ادراک منافر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : انبساطی فزوده که خردآن را موافق مکاتبت نشمرد و ملایم مراسلت ندارد. (چه
ملائملغتنامه دهخداملائم . [ م ُ ءِ ] (ع ص ) سازوار: طعام ملائم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). موافق و سازوار: طعام ملائم ؛طعام سازوار و خوشگوار. (ناظم الاطباء). موافق و مناسب طبع. (غیاث ) (آنندراج ). سازگار. سازنده . موافق . خوش . مقابل منافر: شهوت در حیوان قوه ٔ جلب ملائم و غضب قوه ٔ دفع
ملأملغتنامه دهخداملأم . [ م َ / م ِ ءَ ] (ع ص ) آنکه عذر ناکسان خواهد. مِلاَّم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملاَّم شود.
ملأملغتنامه دهخداملأم . [ م َ ءَ] (ع ص ) ناکس و زفت . ملأمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ناکس زفت و گویند: یا ملأم ؛ یعنی ای لئیم و ای ناکس سزاوار نکوهش . (ناظم الاطباء).
ملأملغتنامه دهخداملأم . [ م ُ ل َءْ ءَ ] (ع ص ) زره پوش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زره پوشنده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ملامیهلغتنامه دهخداملامیه . [ م َ می ی َ ] (اِخ ) گروهی هستند که باطن خود را در ظاهر خود آشکار نکنند. (ازتعریفات جرجانی ). و رجوع به ملامتیان و ملامتی شود.
ملامیرزاجانلغتنامه دهخداملامیرزاجان . [ م ُل ْ لا ] (اِخ ) حکیمی است از مردم شیروان معاصر شاه طهماسب صفوی . ذوقی کاشانی شاعر، در حکمت شاگرد او بوده است . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ذوقی کاشانی شود.
ملامینلغتنامه دهخداملامین . [ م ِ ] (فرانسوی ، اِ) جسمی است آلی که با الدئید فرمیک تشکیل رزینی می دهد که در گرما قالب گیری می شود. فرمول آن C3H6N6 (تری آمینوتری آزین ) است . (از فرهنگ اصطلاحات علمی ).
ملامتلغتنامه دهخداملامت . [ م َ م َ ] (ع مص ) ملامة. رجوع به ملامة شود. || (اِمص ) سرزنش و نکوهش و با لفظ کردن و کشیدن و آمدن مستعمل . (آنندراج ). مأخوذ از تازی ، نکوهش و سرزنش و عتاب و طعن و مذمت و تأدیب . (ناظم الاطباء). سرزنش . سرکوفت . سراکوفت . ذم . لؤم . ملام . توبیخ . تعنیف . تقریع.
ملاَّملغتنامه دهخداملاَّم . [ م ِ ] (ع ص ) (از «ل ء م ») آنکه عذر ناکسان خواهد. مِلأَم . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملأم شود.
لومةلغتنامه دهخدالومة. [ ل َ م َ ] (ع مص ) لوم . سرزنش . سرکوفت . ملام . ملامة. نکوهیدن . (منتهی الارب ). نکوهش : لومة لائم .
صورنگارلغتنامه دهخداصورنگار. [ ص ُ وَ ن ِ ] (نف مرکب ) صورت نگارنده . مصور. نقاش : صورنگار حدیثم ولی هر آن صورت که جان در آن نتوانم نهاد ننگارم . خاقانی .در صورتی که دیده جمالش صورنگارزو شاهدی گرفته و رفته ره ملام .<p class="a
سرزنشفرهنگ مترادف و متضادبدگویی، بیغاره، پیغاره، تعنت، تقبیح، تشنیع، تقریع، سرکوفت، شماتت، شنعت، طعن، طعنه، عتاب، قدح، لوم، مخالفت، مذمت، معاتبت، معاتبه، ملام، ملامت، نکوهش ≠ تمجید، ستایش
ملامیهلغتنامه دهخداملامیه . [ م َ می ی َ ] (اِخ ) گروهی هستند که باطن خود را در ظاهر خود آشکار نکنند. (ازتعریفات جرجانی ). و رجوع به ملامتیان و ملامتی شود.
ملامیرزاجانلغتنامه دهخداملامیرزاجان . [ م ُل ْ لا ] (اِخ ) حکیمی است از مردم شیروان معاصر شاه طهماسب صفوی . ذوقی کاشانی شاعر، در حکمت شاگرد او بوده است . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ذوقی کاشانی شود.
ملامینلغتنامه دهخداملامین . [ م ِ ] (فرانسوی ، اِ) جسمی است آلی که با الدئید فرمیک تشکیل رزینی می دهد که در گرما قالب گیری می شود. فرمول آن C3H6N6 (تری آمینوتری آزین ) است . (از فرهنگ اصطلاحات علمی ).
