ملبوسلغتنامه دهخداملبوس . [ م َ ] (ع ص ) پوشیده وجامه پوشیده . (ناظم الاطباء) : به لباس پیراسته ٔ عمر ملبوس و متردی شدندی . (سندبادنامه ص 342). || مجازاً، مخفی . نهان . پنهان : گرچه آن محسوس و این محسوس نیست
ملبسلغتنامه دهخداملبس . [ م َ / م ِ ب َ ] (ع اِ) هرچه درپوشند. (مهذب الاسماء). جامه و پوشش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جامه و پوشش و هر چیز که بدن را بپوشاند. ج ، ملابس . (ناظم الاطباء). پوشاک . جامه . پوشیدنی . لباس . لَبوس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) <sp
ملبسلغتنامه دهخداملبس . [ م َ ب َ ] (ع اِ) هر چیزی که از آن برخورداری کنند و تمتع برند. (ناظم الاطباء). ما فی فلان ملبس ؛ ای مستمتع. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ملبوساتلغتنامه دهخداملبوسات . [ م َ ] (ع اِ) جامه هایی که از آن لباس ساخته می شود و جامه های پوشیدنی . (غیاث ) (آنندراج ). مأخوذ از تازی ، جامه ها و پوشاکها و کسوتها. (ناظم الاطباء). ج ِ ملبوسة، مؤنث ملبوس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ملبوسات خلفا و رایات اسلام و مسن
ملبوساتلغتنامه دهخداملبوسات . [ م َ ] (ع اِ) جامه هایی که از آن لباس ساخته می شود و جامه های پوشیدنی . (غیاث ) (آنندراج ). مأخوذ از تازی ، جامه ها و پوشاکها و کسوتها. (ناظم الاطباء). ج ِ ملبوسة، مؤنث ملبوس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ملبوسات خلفا و رایات اسلام و مسن