دئللغتنامه دهخدادئل . [ دُ ءِ ] (اِخ ) ابن ملحم بن غالب پدر قبیله ای است در قبیله ٔ هون بن خزیمة. (منتهی الارب ).
شوشلغتنامه دهخداشوش . (اِخ ) مخفف شوشتر : باغی که بد از برف چو گنجینه ٔ نداف بنگرش چو دیبای ملحم شده چون شوش .ناصرخسرو.
گوشت آکندلغتنامه دهخداگوشت آکند. [ ک َ ] (اِ مرکب ) آکنده به گوشت . لقمه های نان که در میان آن گوشت نهند. ملحم . عصیب . (یادداشت مؤلف ). گوشت آگند.
کهسارهلغتنامه دهخداکهساره . [ک ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) کهسار. کوهسار : برکشیدند به کهساره ٔ غزنین دیبابرنوشتند ز کهپایه ٔ غزنین ملحم . فرخی .رجوع به کهسار شود.
فلاتهلغتنامه دهخدافلاته . [ ف ُ / ف ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) نوعی از حلواست که آن را با شیر گوسفند پزند، و در فارسی آن را میده خوانند. (برهان ). فراته . فراتق . (یادداشت مؤلف ) : از وی [شهر مرو] پنبه ٔ نیک و