ملخ

malax

معنی

حشره‌ای بال‌دار، با پاهای بلند و چشم‌های بزرگ که به کمک پاهای عقبی خود می‌جهد.

مترادف

۱. پروانه
۲. جراد
۳. میگو

جست‌وجوی دقیق

ملخ

لغت‌نامه دهخدا

ملخ . [ م َ ل َ ] (اِ) ترجمه ٔ جراد . (آنندراج ). معروف است ، به عربی جراد گویند. (انجمن آرا). جانورکی بال دار که گاه خسارت و زیان بسیار وارد می آورد و کشت و زرع را به طوری نابود می کند که مورث قحط و غلا می شود. (ناظم الاطباء). در اوستا، «مذخه » . در گزارش پهلوی «مذک ». در زب

ملخ

لغت‌نامه دهخدا

ملخ . [ م َ ] (ع مص )رفتار سخت و سخت رفتن . گویند: ملخ القوم ملخة صالحة؛ اذا ابعدوا فی الارض . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ملخ القوم ؛ یعنی دور رفتند آن قوم در زمین . (ناظم الاطباء). || آمد و رفت و تردد نمودن در باطل و بسیاری کردن در آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ): ملخ

ملخ

لغت‌نامه دهخدا

ملخ . [ م ُ ل ُ ] (اِخ ) (= ملک ) یکی از پروردگاران مردم کارتاژ که بعل هم خوانده می شده ، شهر بعلبک در سوریه به نام این پروردگار است . دست کم در سال بایستی یک کودک آنهم یگانه فرزند خاندان بزرگی به رسم فدیه در آغوش آهنین این پروردگار به دم زبانه ٔ آتش داده می شد و در هنگام پیش

ملخ

فرهنگ فارسی عمید

حشره‌ای بال‌دار، با پاهای بلند و چشم‌های بزرگ که به کمک پاهای عقبی خود می‌جهد.

ملخ

دیکشنری فارسی به عربی

جرادة , جندب

جست‌وجوی هم‌آوا

ملچخ

لغت‌نامه دهخدا

ملچخ . [ م ِ چ َ ] (اِ) سنگی را گویند که در فلاخن گذارند و اندازند. (برهان ). سنگ فلاخن را گویند. (آنندراج ). سنگی که در فلاخن برای انداختن گذارند. (ناظم الاطباء).

ملیخ

لغت‌نامه دهخدا

ملیخ . [ م َ ] (ع ص )تباه و سست و بیمزه از گوشت و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). فاسد و تباه . (ناظم الاطباء). فاسد. و گفته شده هر طعام فاسد را ملیخ گویند. (از اقرب الموارد). || گشن اشتر که ناقه را آبستن نکند و هو کالعقیم من الرجال . ج ، املخة. (مهذب الاسماء). گشن دیر بار

ملچخ

فرهنگ فارسی معین

(مِ چَ) (اِ.) سنگی که در فلاخن گذارند و پرتاب کنند.

پور ملخ

لغت‌نامه دهخدا

پورملخ . [ رِ م َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پوره ٔ ملخ . تخم ملخ . دانه های چندی از ده تا بیست و پنج در کوزه مانندی کوچک به اندازه ٔ نصف انگشت کوچک دست عادی و آن دانه ها، تخم ملخ است که به پور ملخ مشهوراست . سرء. سرو. (منتهی الارب ). تخم غوغا. تخم دبا.

ملخ شمار

لغت‌نامه دهخدا

ملخ شمار. [ م َ ل َ ش ُ ](ص مرکب ) بی حد و بی حساب و بی شمار. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

ملخیم

لغت‌نامه دهخدا

ملخیم . [ م ِ ] (اِخ ) ملخی . (ابن الندیم از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کتاب پادشاهان . کتاب ملوک (در تورات ). (یادداشت ایضاً). و رجوع به ملخی شود.

ملخج

لغت‌نامه دهخدا

ملخج . [ م َ ل َ ] (اِ) خبازی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : جانوری هست که با وی همی جنبد، چون حربا که با آفتاب همی گردد هر چگونه که گردد، و نیز برگ کشت و گیا با او همی گردند و آن بر برگ ماش و بر برگ ملخج و سوس پیداتر است . (التفهیم چ همایی ص <span cl

ملخچ

لغت‌نامه دهخدا

ملخچ . [ م َ ل َ ] (اِ)گیاهی باشد که چون چهارپایان خورند مست گردند. (برهان ). گیاهی است که چون حیوانات بخورند مست شوند. (آنندراج ) (انجمن آرا). گیاهی است که چون حیوان بخورد مست شود. (الفاظ الادویه ). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

ملخص

لغت‌نامه دهخدا

ملخص . [ م ُ خ َ ] (ع ص ) شتری که به نگریستن پیه در چشم وی آشکار باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به الخاص شود.

ملخص

لغت‌نامه دهخدا

ملخص . [ م ُ ل َخ ْ خ َ ] (ع ص ) بیان کرده شده و پیدا و روشن کرده شده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). مُبَیَّن . مشروح . پیداکرده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تلخیص شود. || پاک کرده شده و خالص . (غیاث ) : آن ذات مقدس ، که علم مشخص و نور ملخ

جست‌وجوی متن

locusts

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ملخ ها، ملخ، اقاقیا

دبا

لغت‌نامه دهخدا

دبا. [ دَ ] (اِ) کُرمَلَخ . ملخ که جنبد پیش از بال برآمدن . جراد. ملخ خرد. ملخ بی پر. پورملخ . ملخ پیش از آن که بپرواز آید. دَبی ̍. (منتهی الارب ). ملخ پیاده .

میگ

لغت‌نامه دهخدا

میگ . [ م َ ] (اِ) ملخ . (ناظم الاطباء). ملخ را گویند و به عربی جراد خوانند. (برهان ). به معنی ملخ گفته اند. (از آنندراج ). ملخ . جراد. (یادداشت مؤلف ). ملخ را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). || ملخ صحرایی که در جنوب ایران با آب نمک جوشانند و خورند.

airscrew

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هواپیما، ملخ هواپیما، پیچ ملخ هواپیما

airscrews

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هواپیما، ملخ هواپیما، پیچ ملخ هواپیما

جست‌وجوی هم‌آغاز

ملخ شمار

لغت‌نامه دهخدا

ملخ شمار. [ م َ ل َ ش ُ ](ص مرکب ) بی حد و بی حساب و بی شمار. (ناظم الاطباء).

ملخیم

لغت‌نامه دهخدا

ملخ کردار

لغت‌نامه دهخدا

ملخ کردار. [ م َ ل َ ک ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) همچون ملخ . مانند ملخ : ملخ کردار خون آلودم از باران اشک آری ملخ سر بر سر زانوست خون آلود بارانی .خاقانی .

ملخ خوار

لغت‌نامه دهخدا

ملخ خوار. [ م َ ل َ خوا / خا ] (نف مرکب ) که ملخ خورد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (اِ مرکب ) سار. سار ملخ خوار. (یادداشت ایضاً).

ملخ خواری

لغت‌نامه دهخدا

ملخ خواری . [ م َ ل َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) تنگی و قحطی که از آمدن ملخ پدید می آید. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌قافیه

پور ملخ

لغت‌نامه دهخدا

شملخ

لغت‌نامه دهخدا

شملخ . [ ش َ ل َ / ش َ م َ ل َ ] (اِ) شلغم . (از برهان ) (ناظم الاطباء). شلغم . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از فرهنگ اوبهی ). تقلیب و تبدیل شلغم است . (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع به شلغم شود.

متملخ

لغت‌نامه دهخدا

متملخ . [ م ُ ت َ م َل ْ ل ِ ] (ع ص ) چشم برکننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که بر میکند چشم را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تملخ شود. || رجل متملخ الصلب ؛ مرد سست پشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رجل متملخ العقل ؛ م

کشملخ

لغت‌نامه دهخدا

کشملخ . [ک ُ م َ ل َ ] (ع اِ) تره ٔ پاکیزه و نرم . کشلح . تره کشمخه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به کشمخه شود.

پاملخ

لغت‌نامه دهخدا

پاملخ . [ م َ ل َ ] (اِ مرکب ) مقابل پادَنگ در ساعت .

درپیوند

بیشتر بدانید

ملخ

malax

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا